معنی حجور در لغت نامه دهخدا

موضعی است به بلاد بنی سعد بن زید بن مناه بن تمیم، پس عمان. فرزدق گوید:، لوکنت تدری ما برمل مقید، بقری عمان الی ذوات حجور.، اگر بفتح خوانده شود ممکن است از فعول بمعنی فاعل باشد و اگر بضم خوانده شود جمع حجر است. (معجم البلدان)

معنی حجور در لغت نامه دهخدا

جَمعِ واژۀ حِجر. (ترجمان عادل بن علی). جَمعِ واژۀ حِجر، که اسب مادیان است. (منتهی الارب)

معنی حجور در لغت نامه دهخدا

ابن اسلم بن علیان بن زید بن حاشدبن حشم بن خیوان بن نوف بن همدان. شهر حجور در یمن بنام او میباشد. (معجم البلدان). جد قبیله ای از همدان و قحطان است. (زرکلی ص 214 از نهایه الارب ص 191 و 192)

معنی حجور - جستجوی لغت در جدول جو

حجور

لغت نامه دهخدا

حجور

لغت نامه دهخدا

حجور

لغت نامه دهخدا

حضور

مقابل غیبت، حاضر شدن، حاضر بودن، نزد کسی بودن، وجود و ظهور، نزد، پیشگاه، کلمۀ احترام آمیز که پیش از نام شخص بزرگ گفته و نوشته می شود، در تصوف غیبت از خلق و نزدیک شدن به حق، شکفتگی و خرمی

فرهنگ فارسی عمید

حجار

سنگ تراش، آنکه سنگ برای ساختمان می تراشد، آنکه چیزهایی مانند مجسمه و ظرف های سنگی یا چیز هایی دیگر از سنگ می تراشد

فرهنگ فارسی عمید

حذور

حذر کننده، پرهیز کننده

فرهنگ فارسی عمید

حدور

نشیب، سراشیب، زمین گود

فرهنگ فارسی عمید

حجار

حجرها، سنگها، جمع واژۀ حجر

فرهنگ فارسی عمید

ضجور

بسیار دلتنگ، ملول، آزرده، بی قرار

فرهنگ فارسی عمید

اجور

اجرها، مزدها، پاداشها، جمع واژۀ اجر

فرهنگ فارسی عمید

محجور

کسی که به واسطۀ سفاهت و کم عقلی از تصرف در اموال خود منع شده باشد

فرهنگ فارسی عمید

محجور

(مَ)

بازداشته شده و منع کرده شده. (ناظم الاطباء). ممنوع از تصرف در مال خود. محجورعلیه. (یادداشت مرحوم دهخدا) ، بندۀ بازداشته شده. (ناظم الاطباء) ، حرام. محرم. (یادداشت مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

حجوره

(حَجْ جو رَ)

حاجوره. خیزگیر. (مهذب الاسماء). و آن نوعی لعب یعنی بازی است. (آنندراج). بازی است مر کودکان را. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

حجوره

(حُ رَ)

جمع واژۀ حجر، که اسب مادیان است. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

حجوری

(حَ / حُ)

یزید بن سعید ابوعثمان الهمدانی الحجوری. ولید بن مسلم از وی روایت کند. (معجم البلدان)