جدول جو
جدول جو

معنی ثغاریر - جستجوی لغت در جدول جو

ثغاریر
درداب، شمامه، دستنبویه، کچری، و بلغت اهل شام شمام خوانند و به فارسی دستنبو و به اصفهانی دستنبویه، (اختیارات بدیعی)، و آن نوعی از خربزۀکوچک است در نهایت خوش خط و خالی و خوش بوئی بوئیدن آن دماغ را گرم کند و سده بگشاید، (برهان قاطع)
لغت نامه دهخدا
ثغاریر
به گونه رمن دستنبو از گیاهان
تصویری از ثغاریر
تصویر ثغاریر
فرهنگ لغت هوشیار

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از قواریر
تصویر قواریر
قاروره ها، شیشه ها، نوعی ظرفهای شیشه ای دهان تنگ، جمع واژۀ قاروره
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از شعاریر
تصویر شعاریر
پریشان، متفرق
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از اغارید
تصویر اغارید
آوازهای خوش و طرب انگیز
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از اساریر
تصویر اساریر
اسرارها، سرّ ها، جمع واژۀ اسرار
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از نحاریر
تصویر نحاریر
نحریرها، حاذق ها، ماهرها، دانشمندها، زیرک ها، خردمندها، جمع واژۀ نحریر
فرهنگ فارسی عمید
(ذَ)
ذعاریر انف، آب سبزگونه که از بینی فرودآید. و تفرقوا ذعاریر بقذان، ای تفرقوا شعاریر بقذّان او بقندحره ای متفرقین مثل الذباب
لغت نامه دهخدا
(تَ)
جمع واژۀ تغرید. (ناظم الاطباء). و رجوع به همین کلمه شود
لغت نامه دهخدا
(تَ)
جمع واژۀ تحریر. (آنندراج) (ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
(تَ)
جمع واژۀ تغییر: هر کس که بر تصاریف ایام و تغاییر ازمان صبرکند بسی گردنکشان را اسیر مقود مذلت و مهانت بیند وبسیار اسیران را در کنف امن و راحت یابد. (ترجمه تاریخ یمینی چ اول تهران ص 430). رجوع به تغییر شود
لغت نامه دهخدا
(تَ)
آنچه برگردانیده شود از نهال خرما و جز آن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). آنچه برگردانیده شود از نهال خرما و جز آن بجای اصلی که در آن کاشته شود و در حدیث آمده: و ینبتون کما تنبت التغاریز. (از اقرب الموارد). و واحد آن تغریز است. (از اقرب الموارد) (از المنجد)
لغت نامه دهخدا
(دَ)
جمع واژۀ دقرار. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). رجوع به دقرار شود، جمع واژۀ دقراره. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). رجوع به دقراره شود، جمع واژۀ دقروره. (منتهی الارب). رجوع به دقروره شود، جمع واژۀ دقرور. (منتهی الارب). رجوع به دقرور شود
لغت نامه دهخدا
(تَ)
جمع واژۀ تقریر. (ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
(طَ)
جمع واژۀ طخرور. یقال: جأه طخاریر، یعنی آمدند او را مردم درآمیخته از هر جنس. یا آمدند او را متفرق و پریشان. (منتهی الارب) (آنندراج)
لغت نامه دهخدا
(حَ)
جمع واژۀ حبرور و حبریر
لغت نامه دهخدا
(زُ ی یَ)
نوعی از سگ. (از صبح الاعشی ج 2 ص 43)
لغت نامه دهخدا
(زَ)
فریادی که زنان تازی در وقت خوشحالی و شعف مینمایند. هلهله. (ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
(قَ صِ)
از دژهای زبید است در یمن. (از معجم البلدان)
لغت نامه دهخدا
(قَ)
جمع واژۀ قاروره. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). بمعنی شیشه ها. (آنندراج) : و یطاف علیهم بآنیه من فضه و اکواب کانت قواریرا. قواریرا من فضه قدروها تقدیرا. (قرآن 15/76-16) ، بول ها و شاش ها، حقه های باروت. رجوع به قاروره شود.
- قواریرالنفط، از ابزار و سلاح جنگ است و آن ظرفی است که در آن نفت کنند و بسوی قلعه ها و حصارها پرتاب نمایند تا آنها را بسوزانند. نفاطه. (از صبح الاعشی ج 2 ص 138). رجوع به تاریخ تمدن جرجی زیدان ج 1 ص 162 شود
لغت نامه دهخدا
(اَ)
جمع واژۀ اقرار. رجوع به اقرار شود، در تداول، داد و ستد قبض در معاملات. (ناظم الاطباء).
- قبض و اقباض کردن، قبض دادن و قبض گرفتن. (ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
(اَ)
جمع واژۀ اشراره
لغت نامه دهخدا
(ثَ)
جمع واژۀ ثفروق
لغت نامه دهخدا
(تَ)
جمع واژۀ تؤرور. رجوع به تؤرور شود
لغت نامه دهخدا
(اَ)
جمع واژۀ اسرار. جج سرر. خطهاء کف ّ و پیشانی. (دستور اللغه).
لغت نامه دهخدا
(ثَ)
جمع واژۀ ثعرور. نباتی است مانند هلیون، کفتگی بینی
لغت نامه دهخدا
جمع نحریر، دانش پژوهان نیکدانان جمع نحریر: وچون صاحب هنری بمعرفت شعرشهرت یافت وبنزدیک نحاریر سخنوران بنقدشعرمحکوم علیه شدومشار الیه گشت سخن او رادرردوقبول هرلفظ ومعنی که گویدنش صریح شناسند
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از مغارید
تصویر مغارید
جمع مغرود، چتر دیوها
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از مغاویر
تصویر مغاویر
جمع مغاور، تکاوران
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از مصاریر
تصویر مصاریر
جمع مصیر، روده ها
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از قواریر
تصویر قواریر
جمع قاروره، شیشه ها پیشارها زنان به گواژ
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از اغارید
تصویر اغارید
آواز و خواندن پرندگان
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از اساریر
تصویر اساریر
جمع اسرار، خطهای کف دست یا پیشانی
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از اغارید
تصویر اغارید
((اَ رِ))
جمع اغروده، آواز پرندگان
فرهنگ فارسی معین
تصویری از اساریر
تصویر اساریر
جمع اسرار. ججمع سر به معنی خط های کف دست و پیشانی، چین و شکن روی پوست چهره و دست
فرهنگ فارسی معین