تقریٔ (تَ طِ ءَ) بند کرده شدن زن جهت استبراء. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رجوع به تقرئه شود، بیرون آمدن از حیض. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ادامه... بند کرده شدن زن جهت استبراء. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رجوع به تقرئه شود، بیرون آمدن از حیض. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا