معنی تسمل - جستجوی لغت در جدول جو

تسمل(اِ فِ)

لغت نامه دهخدا

تسمی

نامیده شدن، منسوب شدن به کسی یا قومی

فرهنگ فارسی عمید

تسفل

فرود آمدن، به نشیب درآمدن، پست شدن

فرهنگ فارسی عمید

تامل

درنگ کردن، دقت کردن در امری، دوراندیشی،
اندیشیدن، فکر کردن، پنداشتن، رای زدن، سگالیدن، اسگالیدن، اسگالش، تأمّل

فرهنگ فارسی عمید

تجمل

آنچه برای افزودن بر شکوه یا زیبایی به کار می رود، خودآرایی

فرهنگ فارسی عمید

تحمل

بردباری کردن، بردباری داشتن، طاقت آوردن، شکیبایی، بردباری

فرهنگ فارسی عمید

تعمل

به کار پرداختن، به تکلف به کاری پرداختن و سختی کشیدن

فرهنگ فارسی عمید

تسمه

بند چرمی که به کمر خود یا به چیزی ببندند، دوال چرمی

فرهنگ فارسی عمید

تسلم

پذیرفتن، چیزی را دریافت کردن، اسلام آوردن

فرهنگ فارسی عمید

بسمل

حیوانی که سر او را بریده باشند. چون هنگام بریدن سر حیوان حلال گوشت «بسم اللّه الرحمن الرحیم» می گویند، برای مثال ز عفت چو مرغ بسمل شب و روز می تپیدم / چو به لب رسید جانم پس از این دگر تو دانی (عطار۵ - ۶۶۳)
بسمل کردن: ذبح کردن

فرهنگ فارسی عمید

تسملو

نوعی لباس، سلسله دوزو زنجیره ای. (دیوان البسۀ نظام قاری) :
چو بنمود در تسملو آن زره
گریبان از اوحدی گفت زه.
نظام قاری (دیوان البسه ص 182).
یکی زره ببر از تسملو درافکنده
یک از قوارۀ جیبش به پیش روی سپر.
نظام قاری

لغت نامه دهخدا

متسمل

(مُ تَ سَمْ مِ)

آن که خورد آب باقی مانده را. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که می آشامد باقی ماندۀ آب ظرف را. (ناظم الاطباء). و رجوع به تسمل شود

لغت نامه دهخدا

تجمل

خود آرائی، نکوحالی نمودن

معنی تسمل - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما