- تسدیه (اِ عِ)
پود در دادن چیزی را. (زوزنی). بافتن جامه را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) (از المنجد) ، نیکویی نمودن به سوی کسی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از متن اللغه) (ازاقرب الموارد) (از المنجد) ، گرفتن معروف را نزد خود، اعمال نیک را پیشه ساختن: سدّی معروفاً، اتخذه عنده. (از المنجد). و رجوع به تسدی شود
