معنی بشکن در فرهنگ فارسی عمید

فشار دادن همراه با حرکت سریع انگشتان دست به هم برای ایجاد صدا در هنگام شادی، بشکن بشکن: کنایه از جوش و خروش، هنگامه، بشکن زدن هنگام رقص و طرب، بشکن زدن: به هم زدن سرانگشتان در هنگام رقص و طرب

معنی بشکن در لغت نامه دهخدا

دهی از دهستان سرولایت بخش سرولایت شهرستان نیشابور با 461 تن سکنه. آب از قنات. محصول آنجا غلات. شغل اهالی آن زراعت، کرباس بافی. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

معنی بشکن در لغت نامه دهخدا

انگشتک. در تداول عامه آواز برآوردن در حال طرب و نشاط از میان سرانگشت ابهام بسر انگشت سبابه و یا از میان دو سبابه. آوازی که از انگشتان شخص درحال رقص و غیر آن بیرون آید: فلان بشکن خوبی میزند. با لفظ زدن استعمال می شود. (فرهنگ نظام). و رجوع به شعوری ج 1 ورق 207 و انگشتک و بشکن زدن شود.

معنی بشکن در فرهنگ لغت هوشیار

آوازی که از انگشتان شخص در حال رقص وغیر آن بیرون آید

معنی بشکن در فرهنگ فارسی معین

آوازی که از انگشتان شخص در حال رقص و غیر آن بیرون آید

معنی بشکن - جستجوی لغت در جدول جو

بشکن

فرهنگ فارسی عمید

بشکن

لغت نامه دهخدا

بشکن

لغت نامه دهخدا

بشکن

فرهنگ لغت هوشیار

بشکن

فرهنگ فارسی معین

بشکن

فرهنگ گویش مازندرانی

بیکن

(دخترانه)

بدون رقیب، یگانه (نگارش کردی: بکن)

فرهنگ نامهای ایرانی

بشکو

(دخترانه)

شرکت سهامی (نگارش کردی: بهشک)

فرهنگ نامهای ایرانی

بلکن

سر دیوار، کنگرۀ دیوار، منجنیق

فرهنگ فارسی عمید

بشکه

ظرف چوبی یا فلزی بزرگ استوانه ای شکم دار برای آب، شراب، نفت یا مایع دیگر

فرهنگ فارسی عمید

اشکن

شکن، چین و چروک و تای پارچه، پیچ و خم زلف، شکنج

فرهنگ فارسی عمید

بنکن

بیل پهن با دستۀ چوبی که ریسمانی به آن می بندند و یک نفر دسته را می گیرد و یک نفر سر ریسمان را و با آن زمین شیار کرده را پل کشی می کنند، پل کش، گراز، بنگن، فه، کتر

فرهنگ فارسی عمید

رشکن

رشکین، باغیرت، غیور، دارای رشک و حسد، حسود

فرهنگ فارسی عمید

بشکم

ایوان، صفه، برای مثال از شبستان به بشکم آمد شاه / گشت بشکم ز دلبران چون ماه (رودکی - ۵۴۶)، بارگاه، خانۀ تابستانی

فرهنگ فارسی عمید

بشکل

بسکله، کلون، چوبی به شکل مکعب مستطیل که برای بستن در، بر پشت آن نصب می شود، فانه، پانه، فهانه، تنبه، مدنگ، فردر، کلند، فروند، فلجم، کلیدان

فرهنگ فارسی عمید

بشکنه

(بَ کَ نَ / نِ)

بشکله. بشکل. بشکله. کلید کلیدان را گویند. (برهان) (از ناظم الاطباء) (انجمن آرا) (آنندراج) (فرهنگ نظام). بشکله. (شرفنامۀ منیری). و رجوع به شعوری ج 1 ورق 209 و بشکل و بشکله شود.

لغت نامه دهخدا

پشکن

مالیدن انگشتان در موقع عیش و طرب و رقص که صدایی از آن حادث گردد بشکن

فرهنگ لغت هوشیار

نشکن

چیزی که نشکند: لیوان نشکن. عمل گرفتن عضوی از بدن با دو سر انگشت یا دو سر ناخن دست چنانکه بدرد آید: آن صنم را ز گاز و ز نشکنج تن بنفشه شد و دو لب نارنج. (عنصری. لفااق. 56)

فرهنگ لغت هوشیار

رشکن

غیور، با غیرت

فرهنگ لغت هوشیار

بلکن

سر دیوار را گویند

فرهنگ لغت هوشیار

بشکل

کجک کلید چوب کجی که کلیدان را بدان گشایند بشکله

فرهنگ لغت هوشیار

بشکم

بارگاه، ایوان

فرهنگ لغت هوشیار

بشکه

ظرف چوبین بزرگ سر بسته برای آب

فرهنگ لغت هوشیار

بشکنه

کلید کلیدان، تنه درخت

فرهنگ لغت هوشیار

بنکن

آهنی باشد پهن با دسته ای چوبی که بهر دو طرف آن دو ریسمان بندند. یک شخص دسته آنرا و دیگری ریسمانهارا بگیرد و زمین را بدان هموار کنند، کج بیل باغبانی، قلابی که بدان علف هرزه را از کشتزار بر کنند

فرهنگ لغت هوشیار