- بری
بی گناه، پاک از گناه، بیزار، دوری گزیننده، برکنار، دور
معنی بری - جستجوی لغت در جدول جو
- بری
مربوط به برّ، بیابانی، مقابل بحری، ساکن خشکی مثلاً جانوران بری
- بری (اِ)
تراشیدن تیر را. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). تراشیدن. (تاج المصادربیهقی).
- بری (بُرْ ری ی)
منسوب به برّ، به معنی گندم، که خرید و فروش این متاع را افاده می نماید. (از الانساب سمعانی)
- بری (بُرْ را)
کلمه طیبه. (از منتهی الارب). سخن نیک و طیب، و آن مأخوذ ازبرّ است به معنی لطف و شفقت. (از ذیل اقرب الموارداز تاج). کلام خوب محبت آمیز مطبوع. (ناظم الاطباء)
- بری (بُ را)
جمع واژۀ بره. (منتهی الارب). رجوع به بره شود
- بری (بُ)
مرکّب از: بر، ریشه بریدن + ی حاصل مصدری، پسوند کلمات قرار گیرد: بله بری. چله بری. راه بری. رشته بری. سنگ بری. شیشه بری. کاربری. گچ بری
- بری (بَرْ ری)
منسوب به برّ. خلاف بحری. (اقرب الموارد). هر شی ٔ که در زمین خشک و صحرا باشد. (غیاث). بیابانی. دشتی.
- بری (بَ ری ی)
تراشیده یا نیکو تراشیدۀ تیر و قلم و مانند آن. (از منتهی الارب). صفت است از مصدر بری به معنی تراشیدن. (از اقرب الموارد)
به معنی بری ٔ است. (از اقرب الموارد). بی عیب. (دهار). و رجوع به بری ٔ و بری شود
به معنی بری ٔ است. (از اقرب الموارد). بی عیب. (دهار). و رجوع به بری ٔ و بری شود
- بری (بَ را)
خاک. (منتهی الارب). خاک روی زمین. (دهار). تراب. (اقرب الموارد) ، مرادف بریان و بریانی، یا در مقام ارادۀ اندکی از بره یا مرغ بریان بکار رود:
یکی روز یعقوب را دل بکاست
وزو طبع، بریانکی خورده خواست.
شمسی (یوسف و زلیخا).
رجوع به بریان شود
یکی روز یعقوب را دل بکاست
وزو طبع، بریانکی خورده خواست.
شمسی (یوسف و زلیخا).
رجوع به بریان شود
- بری (بَ)
بری ٔ. بری ّ. برکنار. دور:
بر حال من گری که بباید گریستن
بر عاشق غریب ز یار و ز دل بری.
فرخی.
بری دان ز افعال چرخ برین را
نشاید ز دانش نکوهش بری را.
ناصرخسرو.
ای آنانکه در صحبت من یگانه و از الفت دیگری بری و بیگانه می باشید. (ترجمه تاریخ یمینی ص 345).
چون فلک از عهد سلیمان بری است
آدمی آنست که اکنون پری است.
نظامی.
بود مه و سال ز گردش بری
تا تو نکردیش تعرف گری.
نظامی.
گردن و گوشی ز خصومت بری
چشم و سرینی به شفاعت گری.
نظامی.
چون در پسر موافقی و دلبری بود
اندیشه نیست گر پدر از وی بری بود.
سعدی.
کسانی که آشفتۀ دلبرند
بری از غم خویش و از دیگرند.
سعدی.
بری ذاتش از تهمت ضد و جنس.
سعدی.
- بری حاجت، بی نیاز. دور از حاجت و نیاز:
قوی حجت از هرچه گیری شمار
بری حاجت از هرچه آید بکار.
نظامی.
بر حال من گری که بباید گریستن
بر عاشق غریب ز یار و ز دل بری.
فرخی.
بری دان ز افعال چرخ برین را
نشاید ز دانش نکوهش بری را.
ناصرخسرو.
ای آنانکه در صحبت من یگانه و از الفت دیگری بری و بیگانه می باشید. (ترجمه تاریخ یمینی ص 345).
چون فلک از عهد سلیمان بری است
آدمی آنست که اکنون پری است.
نظامی.
بود مه و سال ز گردش بری
تا تو نکردیش تعرف گری.
نظامی.
گردن و گوشی ز خصومت بری
چشم و سرینی به شفاعت گری.
نظامی.
چون در پسر موافقی و دلبری بود
اندیشه نیست گر پدر از وی بری بود.
سعدی.
کسانی که آشفتۀ دلبرند
بری از غم خویش و از دیگرند.
سعدی.
بری ذاتش از تهمت ضد و جنس.
سعدی.
- بری حاجت، بی نیاز. دور از حاجت و نیاز:
قوی حجت از هرچه گیری شمار
بری حاجت از هرچه آید بکار.
نظامی.
- بری
خاک روی زمین، تراب
- بری ((بَ))
بی گناه، مبرا، پاک، مقابل گناهکار
- بری ((بَ رِّ))
بیابانی، دشتی
- بری
بره، بابی، چوبی بلند که با آن آتش تنور یا اجاق را به هم می زنند، از انواع قرقی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
ویژگی آسمان پوشیده از ابر مثلاً هوای ابری، ابرمانند، چیزی که از ابر ساخته شده باشد مثلاً تشک ابری
