معنی برکینج - جستجوی لغت در جدول جو

برکینج

لغت نامه دهخدا

برفین

(دخترانه)

سفید و زیبا مانند برف

فرهنگ نامهای ایرانی

ارکین

(پسرانه)

آزاد

فرهنگ نامهای ایرانی

بدکینه

سخت کینه توز، بسیار کینه جو، کینه کش

فرهنگ فارسی عمید

برهانج

(بَ نَ)

خشتک که زیر بغل پیراهن و زره میدوزند. (از مجمعالفرس). پارچۀ مثلثی از جامه که چاپق گویند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

وردینج

(وَ نَ)

معرب وردینه. (کشاف اصطلاحات الفنون). کیموسیس. کیموسیسو. کیموسیسوس. قسمی از رمد. (یادداشت مرحوم دهخدا). و آن آماسی دموی است که اندر پلک چشم آید سبب آن بسیاری ماده است که از دماغ فرودآید و این علت کودکان را بیشتر افتد به سبب بسیاری ماده و ضعیفی و نازکی چشم ایشان و در کتاب قانون بوعلی همی آید که علت وردینج آماس طبقۀ ملتحمه است و عظیمی آماس بدان حد باشد که سپیدۀ چشم چنان بلند شود که حدقه را بپوشد و چشم برهم نتواند نهاد از عظیمی آماس. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). رجوع به کشاف اصطلاحات الفنون و داود ضریر انطاکی و بحرالجواهر و تذکرهالکحالین و قانون بوعلی شود

لغت نامه دهخدا

شکرینج

(شَ کَ نَ / نِ)

معرب شکرینه، که حلواییست. (یادداشت مؤلف). رجوع به شکرینه شود

لغت نامه دهخدا

کرکینه

(کُ نَ /نِ)

منسوب به کرک. کرکی:
ز باران کجا ترسد آن گرگ پیر
که کرکینه پوشد بجای حریر.
نظامی

لغت نامه دهخدا

بیکینی

آتول غیرمسکون، شامل 36 جزیره کوچک اقیانوس کبیر مرکزی، جزء جزائر مارشال، آزمایشهای بمبهای اتمی کشورهای متحدۀ امریکا در 1946 میلادی در اینجا انجام گرفت، (دائره المعارف فارسی)

لغت نامه دهخدا

چرکینک

(چِ نَ)

قسمی انگور. نوعی انگور

لغت نامه دهخدا

چرکینی

(چِ)

کثافت و ناپاکی، بددلی و تکدر. (ناظم الاطباء). دل چرکینی. دل افسردگی. صاف نبودن دل نسبت به کسی یا امری

لغت نامه دهخدا

بارکین

در ص 478 ج 2 ’شرح احوال و آثار رودکی’ نام محلی بصورت بارکین آمده که نشان میدهد نزدیک بست بوده است، مؤلف قریب نیم صفحه از تاریخ سیستان نقل کرده است و این کلمه در دو جا به همان صورت تکرار شده در صورتی که در متن تاریخ سیستان ص 309 در هر دو جا بصورت پارگین است، و مؤلف این قسمت را از نسخۀ خطی متعلق به مرحوم بهار نقل کرده و چون در نسخۀ خطی ’پ’ را با یک نقطه می نوشتند کلمه را ’بارکین’ نقل کرده اند، رجوع به تاریخ سیستان ص 309 و احوال و اشعار رودکی ج 2 ص 478 و آنندراج و بارگین شود

لغت نامه دهخدا

بربینه

(بَ نَ / نِ)

بربانه. ابویموت. بوقشرم. (ابن بیطار). چکانیدن عصارۀ آن بیاض عین (پرده سپید) را سود بخشد. (یادداشت بخط مؤلف) ، نام جایی که در آنجا قابیل هابیل را کشت، نام چاه زمزم است، و بدین معنی بدون الف و لام آید، نام دو قریه است در یمامه، برۀ علیا و برۀ سفلی. (از منتهی الارب) (از مراصد) (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

برچینا

(گُ)

جمعکننده و برچیننده. (ناظم الاطباء). فراهم کننده و جمعآورنده. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

برکنج

(بَ کَ)

نوعی از حلوا. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

برفینه

(بَ نَ / نِ)

برف به شکر یا شیره آمیخته. برف شیره. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

بازینج

(یَ)

چنجولی. تاب. دودأت (السامی فی الاسامی). رسنی دو تا از سقف فروهشته که بر میان آن رسن بنشینند و پای فروهلند و بباد زور خویش همی آید و میشود:
زتاک خوشه فرو هشته و ز باد نوان
چو زنگیانی بر بازینج بازیگر.
بوالمثل (از فرهنگ اسدی نخجوانی).
و رجوع به بازپیچ و بادپیچ شود

چنجولی. تاب. دودَأت (السامی فی الاسامی). رسنی دو تا از سقف فروهشته که بر میان آن رسن بنشینند و پای فروهلند و بباد زور خویش همی آید و میشود:
زتاک خوشه فرو هشته و ز باد نوان
چو زنگیانی بر بازینج بازیگر.
بوالمثل (از فرهنگ اسدی نخجوانی).
و رجوع به بازپیچ و بادپیچ شود

لغت نامه دهخدا

برنینی

(بِ)

جووانی لورنزو. (1598-1680 میلادی) مشهور به کاوالیه برنن. نقاش، حجار و معمار ایتالیایی. یکی از استادان سبک بی قاعده است. وی رواق کلیسای سن پیر را در شهر رم بنا کرد، و مجسمه ها و نیم تنه های متعدد ساخت که از آن جمله از خلسۀ سنت ترز باید نام برد. لویی چهاردهم او را در سال 1665 میلادی به پاریس دعوت کرد. (از فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

پرکینه

(پُ نَ / نِ)

پرکین. حقود:
هم ایزد گشسپ و یلان سینه را
بپرسید و گردان پرکینه را.
فردوسی.
وزین روی پرکینه دل سوفرای
بکردار باد اندرآمد ز جای.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

بستینج

(بَ نَ)

معرب بستینه. اخلّه. رجوع به بستیباج یا بستیناج و بستیاج شود

لغت نامه دهخدا

بردینه

(بَ نِ)

دهی است از دهستان کنگاور بخش کنگاور شهرستان کرمانشاهان. سکنۀ آن 170 تن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

برکجین

نوعی پارچه:
ز تن جامه و کدرویی کزی
ز کستونی و برکجین و قزی.
نظام قاری (دیوان ص 182)

لغت نامه دهخدا

برکانی

(بَرْ رَ نی ی)

برّکان. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب). گلیم سیاه. رجوع به برکان شود، بر زمین زدن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، بر چهار دست و پا ایستادن. (ازاقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، بر دو زانو افتادن. (از ذیل اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

برکانه

(بِ نَ)

یکی برکان. (منتهی الارب). رجوع به برکان شود، شتربچه که گردنش به زمین نرسد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

برآیند

منتج منتجه نتیجه دهنده

فرهنگ لغت هوشیار

بریجن

اجاق، فر

فرهنگ لغت هوشیار

بروین

فرانسوی باران تند و ریز ریز بار

فرهنگ لغت هوشیار

کبکینج

یکی از گونه ها آله که می پنداشتند حشرات (از جمله بید) از بوی آن گریزانند شقیق ورد الحب آله ایرانی آله شرقی کبیکنج. توضیح: برخی کتب این گونه آله را با گونه دیگری از آله ها که بنام} زرد مرغک {موسوم است یکی دانسته اند

فرهنگ لغت هوشیار