- بدنیت
بداندیش، بدخواه
معنی بدنیت - جستجوی لغت در جدول جو
- بدنیت (بَ نی یَ)
بداراده و بدباطن. (آنندراج). بدقصد و بداندیش و بدخواه. (ناظم الاطباء) ، شکافتن: بدح العود بدحاً و بدوحاً، شکافت آن چوب را. (از ناظم الاطباء) ، زدن: بدحه بالعصا، زد او را بعصا. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) ، ناگاه پیش آمدن: بدح فلاناً بالامر، ناگاه پیش آورد فلان را کار. (از منتهی الارب) ، فاش کردن: بدح بالسر، فاش کرد آن راز را. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) ، خرامیدن زن. (تاج المصادر بیهقی). برفتار خوش خرامیدن زن. (ازمنتهی الارب) (از معجم متن اللغه) (آنندراج) : بدحت المراءه بدوحاً. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، فروماندن شتر از گرانی بار. (آنندراج) : بدح البعیر عن الحمل، فروماند آن شتر از گرانی بار، و کذلک بدح الرجل عن حمالته. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
- بدنیت
بداندیش
- بدنیت
بدخواه، بدفطرت، زشت سیرت، سیه دل
متضاد: خوش نیت، نیکخواه
متضاد: خوش نیت، نیکخواه
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(بَ / بِ یَ)
لغت نامه دهخدا
آغاز کردن. (غیاث اللغات) ، بیماری که بحکم طبیب مقید نباشد. (آنندراج). بی پروای در مصلحت طبیب. (ناظم الاطباء)
(دَ)
لغت نامه دهخدا
شهرنشینی. (یادداشت مؤلف). انتساب به شهر و مدینه. (ناظم الاطباء) ، مجازاً، تربیت. ادب. (یادداشت مؤلف). تمدن. (فرهنگ فارسی معین)
ساختمان، سرشت، نهاد، آفرینش، توان نیرو بنا، نهاد و آفرینش چیزی فطرت
عالم لدنیت. عالم الوهیت جهان لدنی: ... و اگر چ بهره من از عالم لدنیت علمی زیادت نیامدست... اما از علم آن قدر تخصیص یافته ام که از سوال و جواب او در نمانم
تمدن، شهرنشینی
متضاد: بدویت، چادرنشینی
متضاد: بدویت، چادرنشینی
آغاز، ابتدا، اوان، اول، شروع، مقدمه
متضاد: نهایت
متضاد: نهایت
بادیه نشینی، صحرانشینی، بیابان نشینی
متضاد: مدنیت، جاهلیت، عقب ماندگی، توحش
متضاد: تمدن
متضاد: مدنیت، جاهلیت، عقب ماندگی، توحش
متضاد: تمدن
