معنی بدایت بدایت (بَ / بِ یَ) آغاز کردن. (غیاث اللغات) ، بیماری که بحکم طبیب مقید نباشد. (آنندراج). بی پروای در مصلحت طبیب. (ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
