معنی بایکال - جستجوی لغت در جدول جو

بایکال

لغت نامه دهخدا

بایرام

(پسرانه)

عید، جشن، ترکی شده پدرام

فرهنگ نامهای ایرانی

بریکار

(پسرانه)

وکیل (نگارش کردی: بریکار)

فرهنگ نامهای ایرانی

بانیپال

(پسرانه)

نام بزرگترین پادشاه آشور

فرهنگ نامهای ایرانی

باسکان

(پسرانه)

قلههای چند کوه در یک سلسلهجبال (نگارش کردی: باسکان)

فرهنگ نامهای ایرانی

باسکار

(دخترانه)

قدرتمند، توانمند در بحث و استدلال (نگارش کردی: باسکار)

فرهنگ نامهای ایرانی

باریکان

(پسرانه)

دماغه کوه (نگارش کردی: باریکان)

فرهنگ نامهای ایرانی

باکمال

دارای فضل و کمال

فرهنگ فارسی عمید

باسکول

ترازوی بزرگ برای وزن کردن بارهای سنگین مانند کامیون و بار آن، ساختمانی که این ترازو در آن قرار دارد

فرهنگ فارسی عمید

بایگان

کسی که نامه ها و اسناد اداری را در جای مخصوص آن ها ضبط می کند، نگهدارنده، ضبّاط، آرشیویست

فرهنگ فارسی عمید

برشکال

موسم بارندگی، بارسات، بشکال، برشکال، پرشکال

فرهنگ فارسی عمید

بارکاس

کشتی کوچک، زورق، قایق موتوری

فرهنگ فارسی عمید

بایکوت

تصمیم دسته جمعی چند شخص، شرکت یا کشور برای قطع روابط خود با یک شخص، شرکت یا کشور برای ابراز عدم رضایت از عملکرد وی، تحریم

فرهنگ فارسی عمید

باسکول

کلمه فرانسوی که در فارسی نیز در برابر قپان (بخصوص قپانهای عظیم) برای وزن کردن کالاهای سنگین و کامیونها و غیر آن بکار میرود

لغت نامه دهخدا

باکیال

نام سرداری در زمان المهتدی باﷲ خلیفۀ عباسی، و مهتدی در باب قتل موسی بن بغا به او نامه نوشت ولی او افشای راز کرد و اتراک دسته جمعی به قتل مهتدی همت گماشتند، رجوع به تاریخ الخلفاء سیوطی ص 241 شود

لغت نامه دهخدا

باسکان

ده کوچکی است از دهستان شهاباد بخش حوضۀ شهرستان بیرجند که در 20 هزارگزی جنوب خاوری بیرجند واقع است. قریه ای کوهستانی با آب و هوای معتدل و دارای 5 تن سکنه است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)
قریه ای است در دو فرسنگ و نیمی میانه جنوب و مشرق اردکان (فارس) . (از فارسنامۀ ناصری)

لغت نامه دهخدا

باینال

دهی از دهستان کوکلان بخش مرکزی شهرستان گنبد قابوس، سکنۀ آن 120 تن، آب آن از رود خانه دوچای، محصول آن برنج، غلات و لبنیات است، (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)، کنایه از ناچیز شمردن، بهیچ شمردن، قابل اعتنا ندانستن:
او گوید و خلق یاد گیرند
ما را و ترا بباد گیرند،
نظامی،
- بباد نفس گرفتن، صدمۀ دشنام رسانیدن، (آنندراج) :
گرفته است بباد نفس خلایق را
فقیه شهر چو قصاب تا برآرد پوست،
شفیع اثر،
بباد نفس گرفتن قصاب، دمیدن اوست در گوسفند مذبوح تا پوست وی برآماسد و آسان از گوشت وی جدا شود، اما آنچه صاحب آنندراج برای بباد گرفتن فقیه (ازشعر شاهد) استنباط کرده است معنی محصلی ندارد بلکه معنی سخت بحرف کشیدن و مجبور به شنودن کردن دارد و توسعاً میتوان به دشنام شنیدن نیز تعبیر کرد

لغت نامه دهخدا

ایکال

(اِ تِ)

گذاشتن کار بکسی، (از ’وک ل’) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا