- اکه (اَ کَ / کِ)
دایه. (فرهنگ فارسی معین)
معنی اکه - جستجوی لغت در جدول جو
- اکه (اَ کَ / کِ)
برای تحقیر است: زنکه. مردکه. درکه (محقر دره، نام قریه ای بشمال غربی تهران). گندمکه، یعنی گندم خرد (ذرت و بلال). (یادداشت مؤلف).
- اکه (اَکْ کَ)
اکه. سختی از سختیهای زمانه.
- اکه (اَکْ کِ)
در تداول عوام، علامت تعجب. سبحان اﷲ. اﷲ اکبر. علامت تعجب از بدی چیزی یا بسیاری آن. (یادداشت مؤلف)
- اکه (اِ لِ)
پیش آمدن بر کسی به خشم. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء).
- اکه
دایه
- اکه
یک دانه
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
صمغی زرد رنگ و تلخ مزه شبیه کندر که در طب قدیم برای دفع سنگ کلیه و درد مفاصل به کار می رفته
(اَ هََ)
لغت نامه دهخدا
سپید به تیرگی مایل. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). از رنگهای اسبان. (از صبح الاعشی ج 2 ص 18). سفیدی تیره رنگ. (مهذب الاسماء).
جمع کره گویها کره ها یا علم اکر. دانش شناختن کره ها و آن از فروع علم ریاضی است و شامل دو بخش است اکر متحرک و اکر ساکن
پلیدتر منفورتر زشت تر، جمع اکار (اکاره) برزگران کشاورزان، سهم زارع از محصول، دسترنج یا اجره المثلی که مالک هر گاه بخواهد اجازه زمینی را فسخ کند بابت حق کشت و کار بمستاء جر میدهد. یا عمله و اکراه. کارگران و برزیگران
جمع اکاف، خوی گیری ها گلیم زفت (زفت ضخیم کلفت) که زیر پالان بر پشت خر نهند، جمع کف، پنجه ها جمع کف پنجه ها کفها
((اَ رِّ))
فرهنگ فارسی معین
ابزاری است برای بریدن چوب یا فلز که از آهن و به شکل تیغه بلند و باریک و دندانه دار و تیز ساخته شده است
اره دادن و تیشه گرفتن: کنایه از بگومگو کردن، کلنجار رفتن
اره دادن و تیشه گرفتن: کنایه از بگومگو کردن، کلنجار رفتن
