- اوساط
وسط ها، میانه ها، چیزهایی که نه خوب باشد نه بد، جمع واژۀ وسط
معنی اوساط - جستجوی لغت در جدول جو
- اوساط (اَ)
جمع واژۀ وسط. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء).
- اوساط ناس، مردمان عادی، نه بزرگ نه خرد. طبقۀ متوسط: چنانکه ملوک را از آن فواید تواند بود اوساط مردمان را هم منافع حاصل تواند شد. (کلیله و دمنه)
- اوساط ناس، مردمان عادی، نه بزرگ نه خرد. طبقۀ متوسط: چنانکه ملوک را از آن فواید تواند بود اوساط مردمان را هم منافع حاصل تواند شد. (کلیله و دمنه)
- اوساط
جمع وسط
- اوساط ((اُ یا اَ))
جمع وسط، میان ها، میانه ها
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ)
لغت نامه دهخدا
عدل و داد کردن. (ناظم الاطباء) (آنندراج) (منتهی الارب). داد کردن. (ترجمان علامۀ جرجانی ترتیب عادل بن علی). عدل کردن. (تاج المصادر بیهقی)
(اَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ قسط. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). قسطها و حصه های مساوی و برابر. (ناظم الاطباء). رجوع به قسط شود، گزیدن مار کسی را و هلاک کردن او را. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، رسیدن تیر شکار را و بر جای کشتن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). در جای بکشتن. (تاج المصادر بیهقی)
(اَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ وسن به معنی حاجت و نیاز: و کذا قضت الابل اوسانها من الماء، ای اوطارها. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رجوع به وسن شود
(اَ)
لغت نامه دهخدا
فسان. (انجمن آرا) (از ناظم الاطباء). افسان و آن سنگی که شمشیر و خنجر و کارد بدان تیز کنند. (برهان) (ناظم الاطباء) (انجمن آرا) (هفت قلزم) (آنندراج)
(اَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ وسخ. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). چرکها و ریم ها. (غیاث اللغات) :
بعد یک ساعت درآورد از تنور
پاک و اسپید و از آن اوساخ دور.
مولوی
بعد یک ساعت درآورد از تنور
پاک و اسپید و از آن اوساخ دور.
مولوی
(اَ)
لغت نامه دهخدا
شتاب و شتابی. (ناظم الاطباء) : لقیته علی اوفاط، دیدار کردم با وی بشتاب. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
(اَ سِ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ اوسط. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (غیاث اللغات). میانه و میانه تر. (غیاث اللغات). وسط و میانه و میان.
- اواسط ماه، میانه های ماه.
- اواسط ناس، مردمان میانه حال که نه چندان توانگر باشند ونه فقیر. (ناظم الاطباء).
- اواسط ماه، میانه های ماه.
- اواسط ناس، مردمان میانه حال که نه چندان توانگر باشند ونه فقیر. (ناظم الاطباء).
(اَ سَ)
لغت نامه دهخدا
میانه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). میانگی. (ترجمان علامۀ جرجانی، ترتیب عادل) (مهذب الاسماء).
- اوسطالشی ٔ، مابین دو کرانۀ آن. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب).
- حد اوسط، حد وسط. (مهذب الاسماء).
- علم اوسط، ریاضی (هندسه، هیأت، ارثماطیقی (یا خواص اعداد) ، موسیقی یا علم الحان). (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
- اوسطالشی ٔ، مابین دو کرانۀ آن. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب).
- حد اوسط، حد وسط. (مهذب الاسماء).
- علم اوسط، ریاضی (هندسه، هیأت، ارثماطیقی (یا خواص اعداد) ، موسیقی یا علم الحان). (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
(اَسْ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ سوط. تازیانه ها. (منتهی الارب).
- دارهالاسواط، یکی از دارات عرب در ظهر ابرق، درمضجع، و آن برقه بیضاء است ازآن بنی قیس بن جزٔبن کعب بن ابی بکر بن کلاب. (معجم البلدان)
- دارهالاسواط، یکی از دارات عرب در ظهر ابرق، درمضجع، و آن برقه بیضاء است ازآن بنی قیس بن جزٔبن کعب بن ابی بکر بن کلاب. (معجم البلدان)
قاشق چوبی که از آن برای درآوردن ته دیگ استفاده کنند
افسار