معنی انبلاج در لغت نامه دهخدا

روشن گردیدن صبح: انبلج الصبح، روشن گردید صبح. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج). صبح بدمیدن. (تاج المصادر بیهقی)، چیدن. (فرهنگ فارسی معین). بر بالای هم چیدن. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین) (انجمن آرا) (آنندراج). مطلق گل چیدن و غیره. (انجمن آرا). فراهم آوردن. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین). روی هم گذاشتن. انباشتن. (فرهنگ فارسی معین). گرد کردن. دسته کردن چنانکه گل و گیاه را. (یادداشت مؤلف) :، باغبانی بنفشه می انبود، گفتم ای گوژپشت جامه کبود، چه رسیده ست از زمانه ترا، پیر ناگشته درشکستی زود، گفت پیران شکستۀ دهرند، در جوانی شکسته باید بود.، ابن یمین (از آنندراج).، نیک افکن تخم تات نیکی روید، تخم بدافکن همیشه خار انبوید.، ؟ (از ترجمان البلاغۀ رادویانی).،، زیر افگندن، بدعاقبت شدن. (ناظم الاطباء). و رجوع به انبوذن شود

معنی انبلاج - جستجوی لغت در جدول جو

انبلاج

لغت نامه دهخدا

انبلاج

فرهنگ لغت هوشیار

انبعاث

برانگیخته شدن، روان شدن، فرستاده شدن، شوق، میل

فرهنگ فارسی عمید

انبیاج

(اِ تِ)

بسختیها و به بوائج رسیدن مردم و افتادن بر مردم سختیها، یقال انباجت علیهم بوائج. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). فرود آمدن سختی و حادثه بر کسی. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

انبلاق

(اِ تِ)

تمام گشاده شدن در: انبلق الباب، تمام گشاده شد در. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج). چهارطاق شدن در. (یادداشت مؤلف). گشاده شدن در. (تاج المصادر بیهقی)

لغت نامه دهخدا

انبلاط

(اِ تِ)

بعید شدن. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (آنندراج). دور گشتن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

انبلات

(اِ تِ)

بریده گردیدن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

انبعاج

(اِ تِ)

انبعاج سحاب، واشدن ابر و بازماندن باران. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، آنچه در میان دو گره گیاه است و بطریق استعاره بهر چیز توخالی که مستدیر باشد گویند، مانند نی، و از آنست انبوب الماء که به قنات آب گویند. (از اقرب الموارد). نی که از میان خالی باشد. (غیاث اللغات). هر چیز مجوف مانند نی (نای). (فرهنگ فارسی معین) ، راه در کوه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، خیابان درخت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رسته ای از درخت. (از اقرب الموارد) ، زمین بلند، راه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، لوله (آب و غیره). (فرهنگ فارسی معین) : شرب من انبوب الکوز، یعنی از لولۀ آن. (از اقرب الموارد) :
پس او درشکم پرورش یافته ست
ز انبوب معده خورش یافته ست.
(بوستان).
ج، انابیب. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
- انابیب الریه، مخرجهای دم و نفس. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

انبجاج

(اِ تِ)

فربه و فراخ شدن شکم و تهیگاه ماشیه از خوردن گیاه. (آنندراج). مطاوعۀ بج ّ کند در تمام معانی آن. (از اقرب الموارد). و رجوع به بج ّ شود

لغت نامه دهخدا

انباج

دهی از دهستان بخش افجۀ شهرستان تهران با 196 تن سکنه. آب آن از رود خانه افجه و محصول آن غلات و بنشن است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1) ، احتکار. حکره. (یادداشت مؤلف) ، کرایۀ انبار. کرایۀ کالای بانبار سپرده. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

انباج

(اِ)

سخن آمیخته و ناپیدا گفتن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). تخلیط در کلام. (از اقرب الموارد).

لغت نامه دهخدا

انبضاع

بریده شدن، انقطاع

معنی انبلاج - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما