معنی اشقاء - جستجوی لغت در جدول جو

اشقاء

لغت نامه دهخدا

اشقاء

لغت نامه دهخدا

اشقاء

تصویری از اشقاء — تصویر اشقاء

فرهنگ لغت هوشیار

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(اَ)

اشقاح کلاب، است کلاب یا کنج دهان آنها. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(نَ)

دور کردن کسی را. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج).

لغت نامه دهخدا

(نَ مَ / مِ بُ)

راندن و دور کردن. (منتهی الارب) (آنندراج). راندن. (تاج المصادر بیهقی). طرد کردن از. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(اَ)

جمع واژۀ شقص. (دهار) (منتهی الارب). نصیبها

لغت نامه دهخدا

(نَ)

کم شدن مال کسی.

لغت نامه دهخدا

(نَ)

رنگ کردن غورۀ خرما. و منه: نهی عن بیعالتمر حتی یشقه. و یروی بالتشدید. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(اَ)

جمع واژۀ شقی که بمعنی بدبخت است. (غیاث) (آنندراج). جمع واژۀ شقی. (دهار) (ترجمان علامۀ جرجانی ص 62). بدبختان:
تا روز اولت چه نوشته ست، بر جبین
زیرا که در ازل سعدایند و اشقیا.
سعدی.

لغت نامه دهخدا

(اَ شِدْ دا)

جمع واژۀ شدید. شدیدان و شدت کنندگان. (غیاث) (آنندراج) : اشداء علی الکفار رحماء بینهم. (قرآن 29/48)

لغت نامه دهخدا

(نَ)

در فن سرود ماهر شدن. یقال: اشدی فلان، اذا صار ناخماً مجیداً. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(نَ خوا / خا رَ / رِ)

یک سو کردن و دور گردانیدن چیزی را. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، آماده کردن چیزی را برای فروش. (منتهی الارب). اشرط من ابله، اعدّ شیئاً منها للبیع. (اقرب الموارد) ، آماده کردن خویشتن را به کاری و نشان کردن جهت آن کار. (منتهی الارب). اشرط نفسه لکذا، خود را برای کاری آماده ساخت و آنرا اعلام کرد. (از اقرب الموارد) ، شتابانیدن رسول را. (منتهی الارب). اشرط الرسول الی فلان، قدّمه الیه و اعجله. یقال: افرطه و اشرطه، اشرط نفسه و ماله فی هذا الامر، قدّمهما فیه. (اقرب الموارد)

یک سو کردن و دور گردانیدن چیزی را. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، آماده کردن چیزی را برای فروش. (منتهی الارب). اشرط من ابله، اعدّ شیئاً منها للبیع. (اقرب الموارد) ، آماده کردن خویشتن را به کاری و نشان کردن جهت آن کار. (منتهی الارب). اشرط نفسه لکذا، خود را برای کاری آماده ساخت و آنرا اعلام کرد. (از اقرب الموارد) ، شتابانیدن رسول را. (منتهی الارب). اشرط الرسول الی فلان، قدّمه الیه و اعجله. یقال: افرطه و اشرطه، اشرط نفسه و ماله فی هذا الامر، قدّمهما فیه. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(اَ)

جمع واژۀ شری. (منتهی الارب). جمع واژۀ شری ̍، بمعنی ناحیه: دخلوا اشراءالحرم، ای نواحیه. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(اَ شِرْ را)

جمع واژۀ شریر. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(نَ جِ خوا / خا)

درخشیدن برق. (منتهی الارب) (اقرب الموارد).

لغت نامه دهخدا

تصویری از اشطاء — تصویر اشطاء

خوشه بر آوردن، شاخه کردن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اشقان — تصویر اشقان

گم کردن، کم دادن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از احقاء — تصویر احقاء

سزاوار

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ارقاء — تصویر ارقاء

خشک کردن اشک، خشک کردن خوی، جمع رقیق بندگان مملوکان

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اسقاء — تصویر اسقاء

آب دادن، آب خورانیدن، نوشاندن سیراب کردن، آک کردن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اشباء — تصویر اشباء

فرزند زیرک داشتن، داد وهش، بزرگداشت، نشان از پدر داشتن، بالیدن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اشقیاء — تصویر اشقیاء

تیره بختان جمع شقی بدبختان تیره روزان تبه روزان

فرهنگ لغت هوشیار

اندوهگین کردن، کسی را، محزون کردن، کسی را، گلوگیری، چیرگی، اندوهگینی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اشداء — تصویر اشداء

کج کردن، تکان دادن، پرکردن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از انقاء — تصویر انقاء

جمع نقو، بر استخوان ها، برگزیدن، پاکیزه کردن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اشقاب — تصویر اشقاب

جایگاهی است نزدیک مکه

فرهنگ لغت هوشیار

دورکردن، دوررفتن، رنگ برداشتن، رسوا کردن پرده بر گرفتن از کار دیگران

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اشقاذ — تصویر اشقاذ

راندن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اتقاء — تصویر اتقاء

((اِ تِّ))

پرهیز کردن، پرهیزکاری، تقوی

فرهنگ فارسی معین

تصویری از القاء — تصویر القاء

((اِ))

یاد دادن، افکندن، انداختن

فرهنگ فارسی معین

تصویری از اشیاء — تصویر اشیاء

جمع شیء، چیزها

فرهنگ فارسی معین

تصویری از اشقیاء — تصویر اشقیاء

جمع شقی، سیه روزان، بدبختان

فرهنگ فارسی معین

تصویری از ارقاء — تصویر ارقاء

((اَ رِ قّ))

جمع رقیق، بندگان، مملوکان

فرهنگ فارسی معین

تصویری از ابقاء — تصویر ابقاء

((اِ))

باقی گذاشتن، به جای ماندن چیزی را، زنده داشتن، رعایت، مرحمت کردن، اصلاح کردن میان قومی

فرهنگ فارسی معین