اشقیاء اشقیاء جَمعِ واژۀ شقی که بمعنی بدبخت است. (غیاث) (آنندراج). جَمعِ واژۀ شقی. (دهار) (ترجمان علامۀ جرجانی ص 62). بدبختان: تا روز اولت چه نوشته ست، بر جبین زیرا که در ازل سعدایند و اشقیا. سعدی. لغت نامه دهخدا
اتقیاء اتقیاء جَمعِ واژۀ تقی ّ. پرهیزکاران. ترس کاران: عالم عادل مؤید مظفّر منصور ظهیر سریر سلطنت و مشیر تدبیر مملکت کهف الفقراء ملاذالغرباء مربی الفضلاء محب الاتقیاء افتخار آل پارس فخرالدوله... (گلستان) لغت نامه دهخدا
