- اسکولی(اَ)
شهری در ایطالیا، در ساحل یمین نهرترونتو، در 87 میلی رومیه. (ضمیمۀ معجم البلدان)
معنی اسکولی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
نوعی بازی شبیه تنیس که با توپ و راکت در یک چهاردیواری به عرض ۵/۱۸ و طول ۳۲ صورت می گیرد
ترازوی بزرگ برای وزن کردن بارهای سنگین مانند کامیون و بار آن، ساختمانی که این ترازو در آن قرار دارد
مشایعت، همراهی، هیئت مشایعت کنندگان، گروهی که برای محافظت یا احترام همراه شخص مهمی حرکت می کنند
نام خطی از خطوط سریانی و آنرا شکل مدور نیز نامند و نظیر او در اسلام خط وراقین است. (ابن الندیم)
کلمه فرانسوی که در فارسی نیز در برابر قپان (بخصوص قپانهای عظیم) برای وزن کردن کالاهای سنگین و کامیونها و غیر آن بکار میرود
(اِ)
لغت نامه دهخدا
معرب از فارسی اسپیدبا، نوعی آش مرکب از آب گوشت و قطعاتی از گوشت و اسفناج و مغز گندم و سرکه. تلفظ معمول کلمه اسفیدباج است. (دزی)
(اِ)
لغت نامه دهخدا
ماتیو د. وقایعنگار فرانسوی. مولد وی کسنوا ل کنت در حدود 1420م. و متوفی در حدود 1483. او راست: کرنیک که تاریخی است نفیس شامل وقایع 1444 تا 1464
(اِ کَ وُ)
لغت نامه دهخدا
موسیوس. یکی از پاتریسین های جوان رومی. وی بهنگام محاصرۀ رم بدست پرسنّا (507 قبل از میلاد) داخل اردوی دشمن گردید تا شاه را بکشد، ولی فریب خورد و یکی از صاحب منصبان را بقتل رسانید. او را گرفته بنزد شاه بردند و بامر شاه دست او را در میان آتشی حاد گذاشتند و او اعتراف کرد که سیصد جوان رومی سوگند یاد کرده اند که پرسنا را بکشند، در نتیجه فرمانده اتروسک متوحش گردیده و با رومیان صلح کرد
(اِ کَ وُ)
لغت نامه دهخدا
پوبلیوس موسیوس. حقوق دان رومی، که در سال 132ق. م. برتبۀ کنسولی ارتقا یافت. پسر او کنتوس موسیوس اسکولا نیز در 96 قبل از میلاد بمرتبۀ کنسولی نائل آمد
نام دریایی است (ظ: دریاچه یا رود) بخلخ. (حدودالعالم)
(اُ)
لغت نامه دهخدا
شیخ ابراهیم. خطیب مسجد نبوی. او راست: مزدوجه فی فاخره بین و ابورالبحر و وابورالبر، و آن در مطبعهالحسینیه بسال 1324 هجری قمری بطبع رسیده است. (معجم المطبوعات)
پرنده ایست کوچک و خوش آواز (سیره یا سسک) : خول طنبوره توگویی زند و لاسکوی از درختی بدرختی شود و گوید آه. توضیح بعضی این کلمه را بمعنی لحنی از الحان موسیقی یا آلتی موسیقی گمان برده اند ولی شاهدی برای آن یافته نشد و ظاهرا بیت فوق از منوچهری منشا این اشتباه گردیده
((اِ کُ))
فرهنگ فارسی معین
مشایعت، همراهی، عده ای سرباز مسلح که برای محافظت یا احترام، همراه شخصیت مهمی حرکت می کنند، همروان (واژه فرهنگستان)
((اِ تِ))
فرهنگ فارسی معین
روروک، چرخ پایی، وسیله بازی بچه ها با دو چرخ کوچک و یک دسته بلند و یک کف مستطیل شکل که با یک پا روی آن تکیه می کنند
((اِ کُ))
فرهنگ فارسی معین
نوعی ورزش دو یا چهار نفره با راکت و توپ مخصوص در سالنی کوچک که جای زدن توپ دیوارهای سالن است
غاری که به صورت آغل طبیعی گوسفندان مورد استفاده ی دامداران
سبکی، سبک