معنی اسپوهن - جستجوی لغت در جدول جو

اسپوهن

لغت نامه دهخدا

وسپوهر

(پسرانه)

واسپور، لقب نجبا و شاهزادگان اشکانی و ساسانی، نام دانا و هنرمندی در زمان انوشیروان پادشاه ساسانی

فرهنگ نامهای ایرانی

واسپوهر

(پسرانه)

واسپور، لقب نجبا و شاهزادگان اشکانی و ساسانی، نام دانا و هنرمندی در زمان انوشیروان پادشاه ساسانی

فرهنگ نامهای ایرانی

اسپردن

سپردن، چیزی را برای نگه داری به کسی دادن، تسلیم کردن، تحویل دادن، واگذاشتن، سفارش کردن

فرهنگ فارسی عمید

استوان

استوار، برای مثال پذیرفتیم و در دین استوانیم / به جز پیغمبر پا کش ندانیم (زراتشت بهرام - مجمع الفرس - استوان)

فرهنگ فارسی عمید

استونه

(اُ نَ)

لقبی از القاب ایرانی: احمد بن محمد دینوری مکنی به ابوالعباس و ملقب به استونه

لغت نامه دهخدا

استوزن

یکی از قرای معظم اعلم (همدان). (نزهه القلوب ج 3 ص 72)

لغت نامه دهخدا

استودن

(کَ تِ اَ تَ)

ستایش کردن. ستودن

لغت نامه دهخدا

استوان

(اُ تُ)

استوار. (جهانگیری). محکم. (برهان) (مؤید الفضلاء). متین:
پذیرفتیم و بر دین استوانیم
بجزپیغامبر با کس نخوانیم.
زراتشت بهرام.

لغت نامه دهخدا

اسپهان

(اِ پَ)

اصفهان. اسپاهان. سپاهان. اصفاهان. صفاهان. رجوع به اسپاهان و اصفهان شود:
اسپهان نیمۀ جهان گفتند
نیمی از وصف اسپهان گفتند.
؟

لغت نامه دهخدا

اسپوختن

(کِ کَ دَ)

سپوختن. بهم درآمیختن. (اوبهی). رجوع به سپوختن شود

لغت نامه دهخدا

اسپونتن

(رَ)

اسبونتن. به لغت ژند و پاژند، مشاهده کردن. دیدن ودر فرهنگی بمعنی دوانیدن آمده است. (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

اسپوار

(اَ پَ)

اسپار. اسپارک. اسوار. سوار. رجوع به سوار و فرهنگ ایران باستان تألیف پورداود ج 1 ص 223 شود

لغت نامه دهخدا

اسپسوه

قریۀ اسپسوه، قریه ای به ماوراءالنهر. (حبیب السیر جزو3 از ج 3 ص 319)

لغت نامه دهخدا

اسپرهم

(اِ پَ هََ)

اسپرغم. (جهانگیری). سپرغم. مطلق گلها و ریاحین. (برهان) : بساک، تاجی باشد که از اسپرهم بندند. (فرهنگ اسدی)

لغت نامه دهخدا

اسپردن

(کِ پُ کَ دَ)

سپردن. سفارش کردن:
بدان رنج و سختی بپروردیم
کنون چونکه رفتی به که اسپردیم ؟
دقیقی.

لغت نامه دهخدا

اسپدان

(اَ پَ نَ)

نام شهر اصفهان را بطلمیوس جغرافی نویس معروف یونان بنقل از اراتستنس (275- 195 قبل از میلاد) چنین آورده است. (فرهنگ ایران باستان تألیف پورداود ج 1 ص 225)

لغت نامه دهخدا

استوین

(اِ تِ)

سیمون. ریاضی دان و مهندس هلندی. مولد بروژ. وی برای تحقیقاتی که در باب قوت و عمل آب و کسور اعشاری دارد شهرت یافته است. (1548- 1620 میلادی) ، همدیگر را شمشیر زدن و کشتن. (منتهی الارب). یکدیگر را با شمشیر زدن. هلاک کردن

لغت نامه دهخدا

اسپاهان

(اِ)

اصفهان. اسپهان. سپاهان. صفاهان. اصفاهان. مؤلف فرهنگ رشیدی گوید: و از اسپاه مأخوذ است اسپاهان، چه آن شهر همیشه موضع اقامت سپاه ایران بوده و در آن سگ نیز بسیار می بودچنانچه مؤلف تاریخ اصفهان علی بن حمزه گفته و الف ونون برای نسبت است. رجوع به اسپهان و اصفهان شود

لغت نامه دهخدا