- استنهار(مُ طَ / طِ عَ / عِ)
زجر کردن، آزمند چیزی گردیدن چندانکه از ننگ و دشنام و نکوهش باکیش نباشد، ولوع به چیزی و افراط در آن، دارای چیزهای باطل و هیچکاره شدن. (منتهی الارب)
معنی استنهار - جستجوی لغت در جدول جو
- استنهار
جوی بندی، آبرسانی، شکنجه دادن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مَ شَ اَ)
لغت نامه دهخدا
برمیدن. (زوزنی). رمیدن. (منتهی الارب) (تاج المصادر بیهقی) : کأنهم حمر مستنفره فرّت من قسوره. (قرآن 50/74 و 51) ، ای نافره. (منتهی الارب) : از آنجا که شمول لطایف عواطف پادشاهانه و روایع صنایعشهنشاهانۀ پادشاه بود استیحاش و استنفار رکن الدین را به استیناس و استبشار مبدّل گردانید. (جهانگشای جوینی) ، احمق شمردن کسی را
(مَ لَ / لِ نِ)
لغت نامه دهخدا
برخاستن خواستن. (تاج المصادر بیهقی). برخاستن فرمودن جهت کاری. طلب کوچ و برخاستن. طلب قیام کردن. طلب نهوض کردن، شتاب راندن روندگان را. (منتهی الارب)
(اُ تُ)
لغت نامه دهخدا
حکام سلسلۀ پادوسبان طبرستان نخست بعنوان اسپهبد و سپس بعنوان استندار خوانده میشدند و گویند که استندار به معنی ’حاکم کوهها’ است. (سفرنامۀ مازندران و استراباد رابینو ص 145 بخش انگلیسی). و نیز رجوع به همان کتاب ص 3و 26 و 146 و 152 شود: ارتبطه (ای عبدالواحد القاینی المقیم بالرّی) الملک استندار بناحیه کجو (ظ: کجور) و کلار... (تتمۀ صوان الحکمه چ لاهور ص 165) ، با هم سخن کردن، سخن کردن خواستن. (منتهی الارب). سخن گفتن کسی را خواستن، در تداول امروز، بازپرسی. سخن از کسی بیرون کشیدن.
- استنطاق کردن، بازپرسی کردن.
، الاستنطاق، مصدر است از باب استفعال. و آن نزد اهل جفر عبارت است از ساختن حروف از عدد حرف لفظی. و این معنی ضمن بیان معنی لفظ بسط خواهد آمد. (کشاف اصطلاحات الفنون)
- استنطاق کردن، بازپرسی کردن.
، الاستنطاق، مصدر است از باب استفعال. و آن نزد اهل جفر عبارت است از ساختن حروف از عدد حرف لفظی. و این معنی ضمن بیان معنی لفظ بسط خواهد آمد. (کشاف اصطلاحات الفنون)
(مُ مَ لَ / مُ مِ لَ)
لغت نامه دهخدا
نسری کردن. عقابی نمودن. کرکسی نمودن. به کرکس مانستن در قوّت: ان ّ البغاث بارضنا تستنسر. (مجمع الامثال میدانی ص 35)
(مَ)
لغت نامه دهخدا
نیک کشیدن وبیرون آوردن. یقال: استنتر من بوله، اذا اجتذبه و استخرج بقیته من الذکر عند الاستنجاء. (منتهی الارب) ، تأخیر کردن. (زوزنی) ، به نسیه فروختن خواستن. یقال: استنسأته فانسأنی
(مَ قَ / قِ)
لغت نامه دهخدا
یاری خواستن. (زوزنی) (غیاث) ، آرامیدن با زن. (از منتهی الارب). آرامیدن با زن خواستن
بر صنعتگران از نجار و کفش دوز و یا کارگران فنی که در کار خبره و استاد باشند اطلاق میشود و زیر دستان آنان را شاگرد مینامند
نیگویی ناپذیری ناشناختگی ناپسند یابی نیگری (انکار) نا شناختن، خواستار دریافتن امری نا شناس گردیدن، انکار کردن، یا یاء استنکار. یاء نکره یاء تنکیر: اسبی خریدم
پشتگرمی، پشت خواهی، پشتیبان داشتن، اندوخته، پشت و پناه خواستن یاری خواستن، پشت گرم شدن پشت گرمی داشتن، پشت گرمی، اندوخته، جمع استظهارات
اطمینان، اعتماد، پشتگرمی، دلگرمی، قوی پشتی
شاهان گاوباره ی رویان پس از تسخیر جلگه مازندران و رویان