معنی اخم در فرهنگ فارسی عمید

چین و شکنی که هنگام نارضایتی، عصبانیت یا فکر کردن بر پیشانی و ابرو می افتد، تُرش رویی، تُندرویی، سَخت رویی، عَبَس، عُبوس، تَجَهُّم، اخم کردن: چین و شکن انداختن بر پیشانی و ابرو هنگام نارضایتی، عصبانیت یا فکر کردن، اخم و تخم: خشم همراه با ترش رویی

معنی اخم در لغت نامه دهخدا

چین و شکنج که بر رو و پیشانی افتد. (بهار عجم). چین پیشانی و ابرو. (غیاث اللغات) :، میکند نازک دلان را صحبت بدخو ملول، فرد را چین بر جبین از اخم روی مسطرست.، ملاطغرا.، - اخم کردن، قطب. تقطیب. آژنگ افکندن میان دو ابروی و ترش کردن روی. خشم گرفتن. عُبوس، گنده شدن گوشت. گندا شدن گوشت. (تاج المصادر بیهقی)

معنی اخم در فرهنگ لغت هوشیار

چینهای ابرو و پیشانی

معنی اخم در فرهنگ فارسی معین

اخمه، آژنگ، ترشرویی، درهم کشیدگی ابرو از اوقات تلخی و بدحالی، اخم کسی توی هم بودن: عبوس بودن، ترشرو بودن

معنی اخم در فرهنگ واژه مترادف متضاد

آژنگ، بدخویی، ترشرویی، عبس

معنی اخم در دیکشنری فارسی به اوکراینی

насуплене обличчя

معنی اخم در دیکشنری فارسی به بنگالی

ভ্রু কুচকানো

معنی اخم در دیکشنری فارسی به هندی

गुस्से में चहरा

معنی اخم - جستجوی لغت در جدول جو

اخم

فرهنگ فارسی عمید

اخم(اَ)

لغت نامه دهخدا

اخم

فرهنگ لغت هوشیار

اخم

فرهنگ فارسی معین

اخم

فرهنگ واژه مترادف متضاد

اخم

دیکشنری فارسی به عربی

اخم

دیکشنری فارسی به انگلیسی

اخم

دیکشنری فارسی به فرانسوی

اخم

دیکشنری فارسی به ایتالیایی

اخم

دیکشنری فارسی به روسی

اخم

دیکشنری فارسی به آلمانی

اخم

دیکشنری فارسی به اوکراینی

اخم

دیکشنری فارسی به لهستانی

اخم

دیکشنری فارسی به چینی

اخم

دیکشنری فارسی به بنگالی

اخم

دیکشنری فارسی به اردو

اخم

دیکشنری فارسی به اسپانیایی

اخم

دیکشنری فارسی به سواحیلی

اخم

دیکشنری فارسی به ترکی استانبولی

اخم

دیکشنری فارسی به کره ای

اخم

دیکشنری فارسی به ژاپنی

اخم

دیکشنری فارسی به پرتغالی

اخم

دیکشنری فارسی به هندی

اخم

دیکشنری فارسی به اندونزیایی

اخم

دیکشنری فارسی به تایلندی

اخم

دیکشنری فارسی به هلندی

اخم

دیکشنری فارسی به عبری

اخمو

کسی که اخم کند و چین بر ابرو انداخته و روی خود را درهم بکشد، ترش رو، روترش، بداخم، عابس، عبوس، عبّاس، بداغر، گره پیشانی، اخم رو، تندرو، تیموک، دژبرو، سخت رو، زوش، متربّد

فرهنگ فارسی عمید

اخمص

قسمتی از کف پا، بین پنجه و پاشنه، که به زمین نمی رسد

فرهنگ فارسی عمید

اخمه

(اَ مَ / مِ)

چین و شکنج. (بهار عجم) (غیاث) ، فحش گفتن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) (منتهی الارب) ، بسیار بیضه کردن ملخ. کر بسیار گذاشتن ملخ. بسیاربیضه گردیدن جراد. (منتهی الارب) ، بسیارنبات شدن چراگاه، دراز شدن زمانه بر کسی: اخنی الدهر علیه، فساد آوردن. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا