- fonction
عملکرد، تابع
معنی fonction - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
مقدمه مفهومی
تابع (Function) در برنامه نویسی به بلوکی از کد گفته می شود که یک وظیفه مشخص را انجام می دهد، می تواند پارامتر دریافت کند، مقداری را برگرداند و بارها در برنامه فراخوانی شود. توابع پایه و اساس برنامه نویسی ساخت یافته و ماژولار هستند.
اجزای اصلی تابع
1. نام تابع (Function Name)
2. پارامترهای ورودی (Parameters)
3. بدنه تابع (Function Body)
4. مقدار بازگشتی (Return Value)
5. محدوده (Scope)
انواع توابع
1. توابع کتابخانه ای (Built-in)
2. توابع تعریف شده توسط کاربر
3. توابع بازگشتی (Recursive)
4. توابع بی نام (Anonymous/Lambda)
5. متدهای شیءگرا (Methods)
مزایای استفاده از توابع
1. کاهش تکرار کد
2. افزایش خوانایی و نظم برنامه
3. تسهیل اشکال زدایی و تست
4. امکان استفاده مجدد از کد
5. تقسیم مسئولیت ها در تیم های توسعه
اصول طراحی خوب توابع
- انجام یک وظیفه واحد (Single Responsibility)
- نام گذاری گویا و دقیق
- اندازه کوچک و مدیریت پذیر
- حداقل وابستگی به محیط خارج
- مستندسازی کامل
چالش ها
- مدیریت وابستگی های پیچیده
- اشکال زدایی زنجیره فراخوانی ها
- تعادل بین ماژولار بودن و عملکرد
- مدیریت حالت در توابع خالص
- بهینه سازی فراخوانی های مکرر
روندهای جدید
1. توابع سرورلس در محاسبات ابری
2. برنامه نویسی تابعی پیشرفته
3. توابع هوشمند مبتنی بر یادگیری ماشین
4. بهینه سازی خودکار توسط کامپایلرها
5. یکپارچه سازی با سیستم های رویدادمحور
تابع (Function) در برنامه نویسی به بلوکی از کد گفته می شود که یک وظیفه مشخص را انجام می دهد، می تواند پارامتر دریافت کند، مقداری را برگرداند و بارها در برنامه فراخوانی شود. توابع پایه و اساس برنامه نویسی ساخت یافته و ماژولار هستند.
اجزای اصلی تابع
1. نام تابع (Function Name)
2. پارامترهای ورودی (Parameters)
3. بدنه تابع (Function Body)
4. مقدار بازگشتی (Return Value)
5. محدوده (Scope)
انواع توابع
1. توابع کتابخانه ای (Built-in)
2. توابع تعریف شده توسط کاربر
3. توابع بازگشتی (Recursive)
4. توابع بی نام (Anonymous/Lambda)
5. متدهای شیءگرا (Methods)
مزایای استفاده از توابع
1. کاهش تکرار کد
2. افزایش خوانایی و نظم برنامه
3. تسهیل اشکال زدایی و تست
4. امکان استفاده مجدد از کد
5. تقسیم مسئولیت ها در تیم های توسعه
اصول طراحی خوب توابع
- انجام یک وظیفه واحد (Single Responsibility)
- نام گذاری گویا و دقیق
- اندازه کوچک و مدیریت پذیر
- حداقل وابستگی به محیط خارج
- مستندسازی کامل
چالش ها
- مدیریت وابستگی های پیچیده
- اشکال زدایی زنجیره فراخوانی ها
- تعادل بین ماژولار بودن و عملکرد
- مدیریت حالت در توابع خالص
- بهینه سازی فراخوانی های مکرر
روندهای جدید
1. توابع سرورلس در محاسبات ابری
2. برنامه نویسی تابعی پیشرفته
3. توابع هوشمند مبتنی بر یادگیری ماشین
4. بهینه سازی خودکار توسط کامپایلرها
5. یکپارچه سازی با سیستم های رویدادمحور
غیرفعّال، ناکارآمد
اختلال، اختلال عملکرد
عضویّت در شورا، عملکرد مشاور
ویراستاری، عملکرد ویرایشگر
کاربردی بودن، عملکرد
عملکردی، کاربردی
عملی، عملکردی
عمل کردن، تابع
داستان
مقدمه مفهومی درباره واژه
پیوندگاه در سیستم های اطلاعاتی به نقاطی اطلاق می شود که چندین جریان داده یا پردازش به هم می پیوندند. این مفهوم از مهندسی برق و مدارهای الکترونیکی وارد حوزه IT شده است.
کاربرد در فناوری اطلاعات
در شبکه های کامپیوتری، پیوندگاه می تواند به روترها یا سوئیچ هایی اشاره کند که چندین شبکه را به هم متصل می کنند. در پایگاه داده، نقاط اتصال بین جداول مختلف را نشان می دهد.
مثال های کاربردی
1. در سیستم های توزیع شده، پیوندگاه ها محل ارتباط بین میکروسرویس ها هستند
2. در پردازش سیگنال، نقاط ادغام سیگنال های مختلف
3. در سیستم های فایل، نقاط اتصال بین پارتیشن ها
نقش در معماری سیستم
پیوندگاه ها عناصر کلیدی در طراحی سیستم های مقیاس پذیر هستند که امکان ارتباط بین کامپوننت های مستقل را فراهم می کنند.
تاریخچه
مفهوم پیوندگاه از دهه 1960 در معماری سیستم های توزیع شده ظهور کرد و با توسعه شبکه های کامپیوتری در دهه 1980 تکامل یافت.
تفاوت با مفاهیم مشابه
پیوندگاه با هاب (Hub) متفاوت است - هاب صرفاً نقاط فیزیکی اتصال هستند در حالی که پیوندگاه شامل منطق پردازشی نیز می شود.
پیاده سازی
در زبان های مختلف: Java (Junction classes)، C++ (connection points)، Python (interfaces)
چالش ها
1. احتمال ایجاد گلوگاه عملکردی
2. افزایش پیچیدگی عیب یابی
3. چالش های امنیتی در نقاط اتصال
نتیجه گیری
پیوندگاه ها عناصر حیاتی در سیستم های مدرن هستند که نیازمند طراحی دقیق و پیاده سازی بهینه می باشند.
پیوندگاه در سیستم های اطلاعاتی به نقاطی اطلاق می شود که چندین جریان داده یا پردازش به هم می پیوندند. این مفهوم از مهندسی برق و مدارهای الکترونیکی وارد حوزه IT شده است.
کاربرد در فناوری اطلاعات
در شبکه های کامپیوتری، پیوندگاه می تواند به روترها یا سوئیچ هایی اشاره کند که چندین شبکه را به هم متصل می کنند. در پایگاه داده، نقاط اتصال بین جداول مختلف را نشان می دهد.
مثال های کاربردی
1. در سیستم های توزیع شده، پیوندگاه ها محل ارتباط بین میکروسرویس ها هستند
2. در پردازش سیگنال، نقاط ادغام سیگنال های مختلف
3. در سیستم های فایل، نقاط اتصال بین پارتیشن ها
نقش در معماری سیستم
پیوندگاه ها عناصر کلیدی در طراحی سیستم های مقیاس پذیر هستند که امکان ارتباط بین کامپوننت های مستقل را فراهم می کنند.
تاریخچه
مفهوم پیوندگاه از دهه 1960 در معماری سیستم های توزیع شده ظهور کرد و با توسعه شبکه های کامپیوتری در دهه 1980 تکامل یافت.
تفاوت با مفاهیم مشابه
پیوندگاه با هاب (Hub) متفاوت است - هاب صرفاً نقاط فیزیکی اتصال هستند در حالی که پیوندگاه شامل منطق پردازشی نیز می شود.
پیاده سازی
در زبان های مختلف: Java (Junction classes)، C++ (connection points)، Python (interfaces)
چالش ها
1. احتمال ایجاد گلوگاه عملکردی
2. افزایش پیچیدگی عیب یابی
3. چالش های امنیتی در نقاط اتصال
نتیجه گیری
پیوندگاه ها عناصر حیاتی در سیستم های مدرن هستند که نیازمند طراحی دقیق و پیاده سازی بهینه می باشند.
تقاطع، محلّ اتّصال
اهدا، اهداء
عمل کردن، تابع، عملکرد
تحریم کردن، تحریم
بنیاد، پایه و اساس
اصطکاک
تدهین، مسح کردن
چندمنظوره