- Strange
عجیب، عجیبه
معنی Strange - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
موضع، موضع گیری
مقدمه مفهومی درباره واژه
مرحله (Stage) در فناوری اطلاعات به بخش های مجزا و تعریف شده ای از یک فرآیند اشاره دارد که معمولاً دارای ورودی ها، پردازش ها و خروجی های مشخصی هستند و در کنار هم کل فرآیند را تشکیل می دهند.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در چرخه توسعه نرم افزار (SDLC)، خطوط لوله پردازش داده (Data Pipeline)، مراحل پردازش در الگوریتم ها، فرآیندهای DevOps و سیستم های مدیریت پروژه استفاده می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
1. مراحل تست در چرخه توسعه نرم افزار
2. مرحله پیش پردازش در یادگیری ماشین
3. مرحله استقرار در خط لوله CI/CD
4. مراحل پردازش در سیستم های ETL
5. فازهای مختلف مدیریت پروژه های فناوری اطلاعات
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم های پیچیده، تفکیک به مراحل مختلف باعث مدیریت بهتر می شود. در DevOps، مراحل مختلف خط لوله تحویل را تشکیل می دهند. در پردازش داده ها، هر مرحله مسئولیت بخشی از تبدیل داده را بر عهده دارد.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم مرحله بندی از روش های سنتی مدیریت پروژه گرفته شده است. در دهه 1970 با ظهور روش های ساخت یافته توسعه نرم افزار رسمیت یافت. دهه 1990 شاهد کاربرد آن در فرآیندهای صنعتی بود. امروزه در سیستم های پیچیده ای مانند یادگیری عمیق نقش کلیدی دارد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
مرحله با فاز تفاوت دارد: اولی معمولاً به بخش های کوچکتر و عملیاتی تر اشاره دارد. با گیت نیز متفاوت است که به نقاط تصمیم گیری می پردازد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python با decoratorها یا توابع مجزا. در Java با الگوی Stage در کتابخانه هایی مانند Akka. در CI/CD با فایل های پیکربندی مانند .gitlab-ci.yml. در پردازش داده با فریمورک هایی مانند Apache Beam. در مدیریت پروژه با ابزارهایی مانند Jira.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج: همه مراحل باید طول زمان یکسانی داشته باشند. چالش اصلی: تعیین نقاط تقسیم بهینه بین مراحل مختلف یک فرآیند.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
تفکیک صحیح فرآیندها به مراحل مجزا از مهارت های مهم در مهندسی نرم افزار و مدیریت پروژه است. این کار امکان نظارت و بهینه سازی بهتر را فراهم می کند.
مرحله (Stage) در فناوری اطلاعات به بخش های مجزا و تعریف شده ای از یک فرآیند اشاره دارد که معمولاً دارای ورودی ها، پردازش ها و خروجی های مشخصی هستند و در کنار هم کل فرآیند را تشکیل می دهند.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در چرخه توسعه نرم افزار (SDLC)، خطوط لوله پردازش داده (Data Pipeline)، مراحل پردازش در الگوریتم ها، فرآیندهای DevOps و سیستم های مدیریت پروژه استفاده می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
1. مراحل تست در چرخه توسعه نرم افزار
2. مرحله پیش پردازش در یادگیری ماشین
3. مرحله استقرار در خط لوله CI/CD
4. مراحل پردازش در سیستم های ETL
5. فازهای مختلف مدیریت پروژه های فناوری اطلاعات
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم های پیچیده، تفکیک به مراحل مختلف باعث مدیریت بهتر می شود. در DevOps، مراحل مختلف خط لوله تحویل را تشکیل می دهند. در پردازش داده ها، هر مرحله مسئولیت بخشی از تبدیل داده را بر عهده دارد.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم مرحله بندی از روش های سنتی مدیریت پروژه گرفته شده است. در دهه 1970 با ظهور روش های ساخت یافته توسعه نرم افزار رسمیت یافت. دهه 1990 شاهد کاربرد آن در فرآیندهای صنعتی بود. امروزه در سیستم های پیچیده ای مانند یادگیری عمیق نقش کلیدی دارد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
مرحله با فاز تفاوت دارد: اولی معمولاً به بخش های کوچکتر و عملیاتی تر اشاره دارد. با گیت نیز متفاوت است که به نقاط تصمیم گیری می پردازد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python با decoratorها یا توابع مجزا. در Java با الگوی Stage در کتابخانه هایی مانند Akka. در CI/CD با فایل های پیکربندی مانند .gitlab-ci.yml. در پردازش داده با فریمورک هایی مانند Apache Beam. در مدیریت پروژه با ابزارهایی مانند Jira.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج: همه مراحل باید طول زمان یکسانی داشته باشند. چالش اصلی: تعیین نقاط تقسیم بهینه بین مراحل مختلف یک فرآیند.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
تفکیک صحیح فرآیندها به مراحل مجزا از مهارت های مهم در مهندسی نرم افزار و مدیریت پروژه است. این کار امکان نظارت و بهینه سازی بهتر را فراهم می کند.
مرحله گذاشتن، مرحله
مقدمه مفهومی درباره واژه
رشته در برنامه نویسی به دنباله ای از کاراکترها اطلاق می شود که برای نمایش و پردازش متن استفاده می شود. این ساختار داده ای یکی از پایه ای ترین و پرکاربردترین انواع داده در تمام زبان های برنامه نویسی است.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی، رشته ها برای ذخیره و پردازش متن استفاده می شوند. در پایگاه داده، فیلدهای متنی به صورت رشته ذخیره می شوند. در وب، محتوای صفحات به صورت رشته های HTML انتقال می یابد. در سیستم عامل، دستورات و مسیرها به صورت رشته پردازش می شوند.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
1. ورودی و خروجی کاربر در برنامه ها به صورت رشته است. 2. URLها در وب رشته هستند. 3. فایل های پیکربندی (مانند JSON) از رشته ها تشکیل شده اند. 4. در الگوریتم های جستجو، پردازش رشته ها اهمیت دارد. 5. در رمزنگاری، بسیاری از الگوریتم ها روی رشته ها عمل می کنند.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، مدیریت کارآمد رشته ها بر عملکرد تأثیر می گذارد. در سیستم های توزیع شده، رشته ها پایه ارتباط بین سرویس ها هستند. در برنامه نویسی سیستم های embedded، بهینه سازی پردازش رشته ها مهم است. در برنامه های کاربردی، نمایش صحیح رشته های چندزبانه چالش مهمی است.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم رشته از اولین زبان های برنامه نویسی مانند Fortran (1957) وجود داشت. در دهه 1970 با زبان C، توابع استاندارد کار با رشته توسعه یافت. امروزه در زبان های مدرن، رشته ها به عنوان اشیاء سطح بالا پیاده سازی می شوند.
تفکیک آن از واژگان مشابه
رشته نباید با ’’آرایه کاراکتر’’ یکسان در نظر گرفته شود. آرایه ها ساختارهای سطح پایین تری هستند. همچنین رشته با ’’متن’’ (text) متفاوت است - متن مفهومی معنایی است، در حالی که رشته نمایش برنامه نویسی آن است. در برخی زبان ها تفاوت بین رشته و رشته باینری (bytes) مهم است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در C: آرایه های کاراکتر با خاتمه دهنده null. در Java: کلاس String immutable است. در Python: رشته ها sequenceهای Unicode هستند. در JavaScript: رشته ها primitiveهای خاص هستند. در Rust: تفاوت بین String و &str مهم است.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یک باور غلط این است که رشته ها در همه زبان ها یکسان هستند، در حالی که پیاده سازی و رفتار آن ها متفاوت است. چالش های اصلی شامل مدیریت حافظه رشته های بزرگ، پردازش رشته های چندبایتی (Unicode) و جلوگیری از حملات مبتنی بر رشته (مانند SQL injection) است.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک عمیق از رشته ها و روش های پردازش آن برای هر برنامه نویسی ضروری است. انتخاب صحیح روش های کار با رشته می تواند بر کارایی، امنیت و قابلیت نگهداری کد تأثیر بسزایی بگذارد.
رشته در برنامه نویسی به دنباله ای از کاراکترها اطلاق می شود که برای نمایش و پردازش متن استفاده می شود. این ساختار داده ای یکی از پایه ای ترین و پرکاربردترین انواع داده در تمام زبان های برنامه نویسی است.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی، رشته ها برای ذخیره و پردازش متن استفاده می شوند. در پایگاه داده، فیلدهای متنی به صورت رشته ذخیره می شوند. در وب، محتوای صفحات به صورت رشته های HTML انتقال می یابد. در سیستم عامل، دستورات و مسیرها به صورت رشته پردازش می شوند.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
1. ورودی و خروجی کاربر در برنامه ها به صورت رشته است. 2. URLها در وب رشته هستند. 3. فایل های پیکربندی (مانند JSON) از رشته ها تشکیل شده اند. 4. در الگوریتم های جستجو، پردازش رشته ها اهمیت دارد. 5. در رمزنگاری، بسیاری از الگوریتم ها روی رشته ها عمل می کنند.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، مدیریت کارآمد رشته ها بر عملکرد تأثیر می گذارد. در سیستم های توزیع شده، رشته ها پایه ارتباط بین سرویس ها هستند. در برنامه نویسی سیستم های embedded، بهینه سازی پردازش رشته ها مهم است. در برنامه های کاربردی، نمایش صحیح رشته های چندزبانه چالش مهمی است.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم رشته از اولین زبان های برنامه نویسی مانند Fortran (1957) وجود داشت. در دهه 1970 با زبان C، توابع استاندارد کار با رشته توسعه یافت. امروزه در زبان های مدرن، رشته ها به عنوان اشیاء سطح بالا پیاده سازی می شوند.
تفکیک آن از واژگان مشابه
رشته نباید با ’’آرایه کاراکتر’’ یکسان در نظر گرفته شود. آرایه ها ساختارهای سطح پایین تری هستند. همچنین رشته با ’’متن’’ (text) متفاوت است - متن مفهومی معنایی است، در حالی که رشته نمایش برنامه نویسی آن است. در برخی زبان ها تفاوت بین رشته و رشته باینری (bytes) مهم است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در C: آرایه های کاراکتر با خاتمه دهنده null. در Java: کلاس String immutable است. در Python: رشته ها sequenceهای Unicode هستند. در JavaScript: رشته ها primitiveهای خاص هستند. در Rust: تفاوت بین String و &str مهم است.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یک باور غلط این است که رشته ها در همه زبان ها یکسان هستند، در حالی که پیاده سازی و رفتار آن ها متفاوت است. چالش های اصلی شامل مدیریت حافظه رشته های بزرگ، پردازش رشته های چندبایتی (Unicode) و جلوگیری از حملات مبتنی بر رشته (مانند SQL injection) است.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک عمیق از رشته ها و روش های پردازش آن برای هر برنامه نویسی ضروری است. انتخاب صحیح روش های کار با رشته می تواند بر کارایی، امنیت و قابلیت نگهداری کد تأثیر بسزایی بگذارد.
خلسه، ترنس
نارنجی
انتقام، پنالتی
نارنجی
خلسه، ترنس
خلسه، ترنس
خلسه، ترنس
نارنجی
رها کردن، رشته
ریسمان کشیدن، رشته
به طور عجیب، به طرز عجیبی
خلسه، ترنس
مقدمه مفهومی درباره واژه
ذخیره گاه (Storage) در فناوری اطلاعات به هر نوع سخت افزار، نرم افزار یا سیستم عاملی گفته می شود که امکان نگهداری، سازماندهی و بازیابی داده های دیجیتال را فراهم می کند. این مفهوم طیف گسترده ای از دستگاه های فیزیکی تا سرویس های ابری را شامل می شود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در مدیریت داده ها، طراحی سیستم های فایل، پیاده سازی پایگاه داده، معماری ابری و توسعه برنامه های کاربردی داده محور استفاده می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
1. هارددیسک ها و SSDها
2. سیستم های ذخیره سازی شبکه ای (NAS)
3. سرویس های ابری مانند Amazon S3
4. حافظه های فلش USB
5. پایگاه های داده رابطه ای و NoSQL
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، ذخیره گاه به عنوان لایه پایدار داده عمل می کند. در برنامه های کاربردی، امکان نگهداری حالت و اطلاعات را فراهم می کند. در سیستم های توزیع شده، همگام سازی ذخیره گاه ها اهمیت دارد. در امنیت، حفاظت از داده های ذخیره شده حیاتی است.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم ذخیره سازی از کارت های پانچ در دهه 1950 آغاز شد. در دهه 1980 با ظهور هارددیسک ها تحول یافت. امروزه با فناوری های ابری و SSDها به سطح جدیدی رسیده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
ذخیره گاه با حافظه (Memory) تفاوت دارد: اولی پایدار است، دومی موقت. با بایگانی (Archive) نیز متفاوت است که برای نگهداری بلندمدت طراحی شده.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python با ماژول های file I/O. در Java با APIهای JDBC. در وب با Web Storage API. در ابر با SDKهای سرویس های ذخیره سازی. در پایگاه داده با دستورات SQL.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج: همه ذخیره گاه ها پایدار هستند. چالش اصلی: انتخاب نوع مناسب ذخیره گاه برای نیازهای مختلف.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک عمیق انواع ذخیره گاه و کاربردهای آن برای طراحی سیستم های کارآمد ضروری است. این مفهوم در تمام لایه های فناوری اطلاعات حضور دارد.
ذخیره گاه (Storage) در فناوری اطلاعات به هر نوع سخت افزار، نرم افزار یا سیستم عاملی گفته می شود که امکان نگهداری، سازماندهی و بازیابی داده های دیجیتال را فراهم می کند. این مفهوم طیف گسترده ای از دستگاه های فیزیکی تا سرویس های ابری را شامل می شود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در مدیریت داده ها، طراحی سیستم های فایل، پیاده سازی پایگاه داده، معماری ابری و توسعه برنامه های کاربردی داده محور استفاده می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
1. هارددیسک ها و SSDها
2. سیستم های ذخیره سازی شبکه ای (NAS)
3. سرویس های ابری مانند Amazon S3
4. حافظه های فلش USB
5. پایگاه های داده رابطه ای و NoSQL
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، ذخیره گاه به عنوان لایه پایدار داده عمل می کند. در برنامه های کاربردی، امکان نگهداری حالت و اطلاعات را فراهم می کند. در سیستم های توزیع شده، همگام سازی ذخیره گاه ها اهمیت دارد. در امنیت، حفاظت از داده های ذخیره شده حیاتی است.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم ذخیره سازی از کارت های پانچ در دهه 1950 آغاز شد. در دهه 1980 با ظهور هارددیسک ها تحول یافت. امروزه با فناوری های ابری و SSDها به سطح جدیدی رسیده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
ذخیره گاه با حافظه (Memory) تفاوت دارد: اولی پایدار است، دومی موقت. با بایگانی (Archive) نیز متفاوت است که برای نگهداری بلندمدت طراحی شده.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python با ماژول های file I/O. در Java با APIهای JDBC. در وب با Web Storage API. در ابر با SDKهای سرویس های ذخیره سازی. در پایگاه داده با دستورات SQL.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج: همه ذخیره گاه ها پایدار هستند. چالش اصلی: انتخاب نوع مناسب ذخیره گاه برای نیازهای مختلف.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک عمیق انواع ذخیره گاه و کاربردهای آن برای طراحی سیستم های کارآمد ضروری است. این مفهوم در تمام لایه های فناوری اطلاعات حضور دارد.
ترتیب دادن
بیگانه کردن، بیگانه
استراتژیست
خارجی، غریبه
گرفتار، سرگردان
قوی تر
سخت گیری
ترسناک، عجیب و غریب، عجیب، غریب، وحشت
خفه کردن، خفه کن
عجیب بودن