- جغنه
پرنده ای وحشی، زرد رنگ، کوچک تر از کبوتر و دارای چشم های درشت که گاهی جیغ می کشد
معنی جغنه - جستجوی لغت در جدول جو
- جغنه
باشه
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
چغانه، از آلات موسیقی شبیه قاشق که چند زنگوله به آن آویخته و با دست تکان می دادند، چغان
آوازی که از بیخ لهات و بینی برآید، در موسیقی تحریری از موسیقی که در هنگام غنا از خیشوم ادا شود
(چُ نَ / نِ)
لغت نامه دهخدا
گنجشک را گویند و به عربی عصفور خوانند. (برهان). گنجشگ باشد. (جهانگیری). گنجشک و عصفور. (ناظم الاطباء). چغک و چغو و چغوک:
شوم چون بوم و گرسنه چون زاغ
خرد چون چغنه سست چون کوتر.
پوربها (از جهانگیری).
رجوع به چغک و چغو و چغوک شود، ابابیل. (ناظم الاطباء)
شوم چون بوم و گرسنه چون زاغ
خرد چون چغنه سست چون کوتر.
پوربها (از جهانگیری).
رجوع به چغک و چغو و چغوک شود، ابابیل. (ناظم الاطباء)
(دُ غُنْ نَ / دُ نَ)
لغت نامه دهخدا
ابر برهم نشسته. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). دجنه، ابر تاریک بی باران. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به دجنه شود
(چَ نَ / نِ / چَ غَ نَ / نِ)
لغت نامه دهخدا
نام سازی است که نوازند. (برهان). نام سازی است. (جهانگیری) ، مخفف چغانه است و آن چوبی باشد میان شکافته که چند جلاجل بر آن تعبیه کرده اند. (برهان). مخفف چغانه است. (انجمن آرا) (آنندراج). سازی که چغانه نیز گویند. (ناظم الاطباء) :
بیا مطرب آن چغنه کز یک فغان
کشد زاهدان را به دیر مغان.
خسرو (از انجمن آرا).
، نوائی از موسیقی. (ناظم الاطباء).
بیا مطرب آن چغنه کز یک فغان
کشد زاهدان را به دیر مغان.
خسرو (از انجمن آرا).
، نوائی از موسیقی. (ناظم الاطباء).
(شُ نَ)
لغت نامه دهخدا
پشتواره از طعام و جز آن. (از منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، شاخ تر و تازه. ج، شغن. (از منتهی الارب) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به شغنوب شود
(پَ نَ / نِ)
لغت نامه دهخدا
پله و پایه و زینۀ نردبان را گویند. (برهان قاطع) :
پغنۀ بام دولتت باشد
این چهار آخشیج و هفت فلک.
شهاب الدین (از فرهنگ جهانگیری) (از رشیدی)
پغنۀ بام دولتت باشد
این چهار آخشیج و هفت فلک.
شهاب الدین (از فرهنگ جهانگیری) (از رشیدی)
(وَ نَ)
لغت نامه دهخدا
سبوی فراخ. جب ّ یعنی چاه فراخ، و در قاموس آمده است: حب، یعنی سبوی فراخ. (از اقرب الموارد)
(غُنْ نَ)
لغت نامه دهخدا
آواز در بینی. (منتهی الارب). آواز بینی. (دهار). گرفتگی در آواز. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). آوازی که از خیشوم بیرون آید. (از قطر المحیط). منگیدن. (منتهی الارب ذیل خنّه).
- ادغام بلاغنه و معالغنه، هرگاه تنوین یا نون ساکن به یکی از حروف دوگانه ’ل’ و ’ر’ برسند ادغام بلاغنه است، مانند: لم یکن له، و هرگاه به یکی از حروف چهارگانه ’یمون’ برسند ادغام معالغنه است، مانند: هذا کتاب ٌ مبین. رجوع به ادغام شود.
، تحریری است از موسیقی که در هنگام غنا و سراییدن بخیشوم بینی و دماغ ادا کنند. (غیاث اللغات) (آنندراج) :
مجلس ز پری رویان چون بزم سلیمانی
با غنۀ داودی مرغان خوش الحانی.
خاقانی.
ای عندلیب جانها طاووس بسته زیور
بگشای غنچۀ لب بسرای غنۀ تر.
خاقانی.
می چو عیسی و ز رومی ارغنون
غنۀ انجیل خوان برخاسته.
خاقانی (دیوان چ سجادی ص 475).
- ارباب غنه، آوازخوانان: گویند که ایشان را با مغنیان و ارباب غنه خوش بوده. (مزارات کرمانی ص 90)
- ادغام بلاغنه و معالغنه، هرگاه تنوین یا نون ساکن به یکی از حروف دوگانه ’ل’ و ’ر’ برسند ادغام بلاغنه است، مانند: لم یکن له، و هرگاه به یکی از حروف چهارگانه ’یمون’ برسند ادغام معالغنه است، مانند: هذا کتاب ٌ مبین. رجوع به ادغام شود.
، تحریری است از موسیقی که در هنگام غنا و سراییدن بخیشوم بینی و دماغ ادا کنند. (غیاث اللغات) (آنندراج) :
مجلس ز پری رویان چون بزم سلیمانی
با غنۀ داودی مرغان خوش الحانی.
خاقانی.
ای عندلیب جانها طاووس بسته زیور
بگشای غنچۀ لب بسرای غنۀ تر.
خاقانی.
می چو عیسی و ز رومی ارغنون
غنۀ انجیل خوان برخاسته.
خاقانی (دیوان چ سجادی ص 475).
- ارباب غنه، آوازخوانان: گویند که ایشان را با مغنیان و ارباب غنه خوش بوده. (مزارات کرمانی ص 90)
تو دماغی آوای تو دماغی آوازی که از خیشوم بیرون آید: آواز بینی، تحریریست از موسیقی که در هنگام غنا و سراییدن به خیشوم بینی ادا کنند. یا ارباب غنه. آواز خوانان. یا نون (ن) غنه. (نون مع الغنه)، نونی که همراه صوتی که در خیشوم پیچد تلفظ گردد. چنین صوتی در زبان دری قدیم وجود داشته
سازیست که نوازند چغانه، چوبی است میان شکافته که جلاجلی چند برآن تعبیه کنند و بدان اصول نگاه دارند، نوایی است از موسیقی. گنجشک
((غُ نِّ یا نَُ))
فرهنگ فارسی معین
آوازی که از بینی بیرون آید، تحریری است از موسیقی که در هنگام غنا و سراییدن به خیشوم بینی ادا کنند
ارباب غنه: آوازخوانان
ارباب غنه: آوازخوانان
یار، رفیق، هم بازی، هم ردیف، هم طراز، نبور، نیروی برابر، هم.، یار، هم بازی، هم پایه
آدم کوتاه قد
حالت مبارزه دو گربه یا دو سگ، گاهی برای دو انسان نیز به کار.، صدای جنگ دو سگ، دیگری سگها
جیغو فریاد زن