معنی گورگیر در لغت نامه دهخدا

دهی است از دهستان کربال بخش زرقان شهرستان شیراز واقع در 74000 گزی جنوب خاور زرقان و 7000 گزی راه فرعی بنداَمیر به خرامه، جلگه و معتدل مالاریایی است، سکنۀ آن 319 تن است، آب آن از رود کر است، محصول آن غلات و برنج و شغل اهالی زراعت وراه آن مالرو است، این قریه را معزآباد هم گویند، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7)، در دو فرسخ و نیم مشرقی گاوکان است، (فارسنامۀ ناصری گفتار دوم ص 258)

معنی گورگیر در لغت نامه دهخدا

آنکه صید گور کند، (آنندراج) :، چو با گورگیران ندارند زور، به پای خود آیند گوران به گور،، نظامی (از آنندراج)،، گوری الحق دونده بود و جوان، گورگیر از پسش چو شیر دوان،، نظامی (هفت پیکر ص 73)

معنی گورگیر در فرهنگ لغت هوشیار

آنکه صید گور (خر) کند: گوری الحق دونده بود و جوان گورگیر از پسش چو شیر دوان. (هفت پیکر)

معنی گورگیر - جستجوی لغت در جدول جو

گورگیر

لغت نامه دهخدا

گورگیر

لغت نامه دهخدا

گورگیر

فرهنگ لغت هوشیار

ورگیر

(پسرانه)

مترجم (نگارش کردی: وهرگ)

فرهنگ نامهای ایرانی

گردگیر

(پسرانه)

از شخصیتهای شاهنامه، نام یکی از پسران افراسیاب تورانی

فرهنگ نامهای ایرانی

شهرگیر

(پسرانه)

فاتح شهر، از شخصیتهای شاهنامه، نام دلاوری ایرانی و سالار اردشیر بابکان پادشاه ساسانی

فرهنگ نامهای ایرانی

آگورگر

آجرپز، آنکه در کوره پز خانه آجر تولید می کند

فرهنگ فارسی عمید

گردگیر

آنکه یا آنچه گرد و غبار چیزی را بگیرد، گردگیرنده

فرهنگ فارسی عمید

گلوگیر

آنچه راه گلو را بگیرد، لقمۀ بزرگ که از حلق فرو نرود

فرهنگ فارسی عمید

پدرگیر

پدرخوانده، مردی که فرزند دیگری را به فرزندی خود بپذیرد

فرهنگ فارسی عمید

بارگیر

بار گیرنده، بار برنده، بردارندۀ بار، اسب و هر حیوان بارکش، کشتی، ارابه، اتومبیل یا هر وسیلۀ نقلیۀ باری

فرهنگ فارسی عمید

گه گیر

غافلگیر، اسبی که گاه گاه رم بکند، درد یا عارضه ای که ناگهان بروز کند، گاه گیر، گه گیری

فرهنگ فارسی عمید

شیرگیر

شیر گیرنده، کسی که شیر را شکار می کند، کنایه از دلیر، پرزور

فرهنگ فارسی عمید

مارگیر

کسی که مارهای زنده را صید می کند، کسی که با معرکه گیری و نشان دادن مار به مردم پول جمع می کند

فرهنگ فارسی عمید

گیرگیر

به معنی گیراگیر:
نیست خالی بزم او از باش باش و نوش نوش
نیست خالی رزم او از گیرگیر و های های،
منوچهری،
رجوع به گیراگیر شود

لغت نامه دهخدا

گروگیر

(رَ / رِ شِ)

رهن گیرنده. کسی که از دیگری چیزی رابه رهن ستاند مقابل وام یا تعهدی دیگر:
عارف و عامی بودند گروگیر از تو
تو از آن هر دو گروگیر به فریاد و نفیر.
سوزنی

لغت نامه دهخدا

گورگبر

(گو گَ جَ)

ده کوچکی است از دهستان جوانرود بخش پاوۀ شهرستان سنندج واقع در 45000 گزی باختر پاوه، کنار رود خانه سیروان، مرز ایران و عراق. کوهستانی و گرمسیر و دارای 20 تن سکنه است و قشلاق 20خانوار از طایفۀ کوکوئی جوانرود است، راه آن مالروو صعب العبور است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

گورگور

به معنی گوراگور است که زودزود و جلدجلد باشد، (برهان) (آنندراج)، گوراگور و زودزود و به زودی، (ناظم الاطباء)، رجوع به گوراگور شود، نوعی از پرنده هم هست که آن را خرجل می گویند، (برهان) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

دورگیر

(اَ)

عالم گیر. (ناظم الاطباء). تسخیرکننده آفاق. (غیاث). کسی که در زمان خود همان کس والی باشد و بس و معنی ترکیبی آن تسخیرکننده آفاق است. (از آنندراج) :
من آن دورگیرم که دارای گرد
ز من جا همی برد و جان هم نبرد.
نظامی (از آنندراج).
اگر خواندشان داور دورگیر
به رفتن نگشتند فرمان پذیر.
نظامی.
که تا دور باشد قوامش پذیر
تو بادی جهان داور دورگیر.
نظامی.
پذیرای پند دبیران شدند
که از جملۀ دورگیران شدند.
نظامی.
، پادشاه. (از ناظم الاطباء). پادشاه هفت اقلیم. (غیاث) ، باده نوش. (از ناظم الاطباء). گیرندۀ شراب که به دور در آورند. کنایه است از شراب خوار. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

دورگیر

چیزی که دسترسی بدان متعذر باشد، (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

فروگیر

احاطه کننده، محاصره کننده

فرهنگ لغت هوشیار

گاهگیر

سرکش (اسب) حرون، متلون

فرهنگ لغت هوشیار

گردگیر

آنکه گرد و غبار چیزی را بگیرد

فرهنگ لغت هوشیار

آگورگر

آجر پز، آجوری

فرهنگ لغت هوشیار

شیرگیر

گیرنده شیر و پیروزمند، شجاع، دلیر و دلاور

فرهنگ لغت هوشیار

شکرگیر

گرفتار، نمک گیر

فرهنگ لغت هوشیار

خونگیر

رگزن فصاد حجام

فرهنگ لغت هوشیار

دور گیر

ساقی، میخواره، پادشاه

فرهنگ لغت هوشیار

آگورگری

عمل و شغل آگورگر آجر پزی

فرهنگ لغت هوشیار

گرگیر

شاهی آبی: سپندان و گندنا و پیاز و سیر و سداب و گرگیر وسپند و ترب و باتنگان

فرهنگ لغت هوشیار

گورگیا

گیاهی است از تیره گندمیان که سنبه هایش شامل دو گل میباشند ولی چون سنبله مرکب دارد گلهایش شبیه خوشه انگورند و آن در غالب نقاط گرم و معتدل کره زمین میروید. گورگیاه یکی از علوفه های خوب جهت چرای دامها میباشند. در حدود 200 گونه از این گیاه شناخته شده است که برخی از آنها مصارف دارویی نیز دارند. گلهای این گیاه دارای بوی نسبه مطبوع میباشند اذخر طیب العرب اذخر عربی تبن مکه خلال مامونی ثیل طیب سخس سخیس کندهیس کندبیل کنتول سوندهی روس سوریا گورگیا کاه مکه کاه مکی علف عطر زنجبیل علف عطر نمور علف عطر نیمار علف عطر روزای هندی قصیبه گوز گینه غرشنه سخینوس ثیل مکی سخینس سفون

فرهنگ لغت هوشیار