معنی گهله در لغت نامه دهخدا

گاورسهای طلا و نقره باشد. (برهان قاطع) (انجمن آرا)، انگارۀ زر و طلا و نقره که هنوز آن را پهن نکرده و سکه نزده باشند. (برهان قاطع) :، بر گهلۀ هجرانت کنون رانی کفشیر، برگهلۀ داغش بر کفشیر نرانی.، منجیک.، رجوع به کهله شود

معنی گهله در فرهنگ لغت هوشیار

گاورسهای طلا و نقره، انگاره زر و سیم که هنوز آنرا پهن نکرده و سکه نزده باشند: بر گهله هجرانت کنون رانی کفشیر بر گهله داغش بر کفشیر نرانی. (منجیک)

معنی گهله - جستجوی لغت در جدول جو

گهله(گَ لَ / لِ)

لغت نامه دهخدا

گهله

فرهنگ لغت هوشیار

اهله

هلال ها، ماه از شب اول ماه قمری تا سه شب که در آسمان به شکل کمان دیده می شود، ماه نوها، جمع واژۀ هلال

فرهنگ فارسی عمید

وهله

نوبت، بار، دفعه

فرهنگ فارسی عمید

شهله

چربی گوشت، سفیدی روی گوشت، گوشت بسیار چرب

فرهنگ فارسی عمید

بهله

دستکش چرمی که در قدیم شکارچیان به دست می کردند برای نگاه داشتن باز بر روی دست، نکاب، نکاپ، نکاف

فرهنگ فارسی عمید

گاله

غنده و گلولۀ پنبه
جوال، کیسۀ بزرگ و ستبری از نخ ضخیم یا پارچۀ خشن که برای حمل بار بر پشت چهارپایان بارکش می اندازند، تاچه، بارجامه، گوال، غنج، ایزغنج، غرار، غراره، جوالق، شکیش

فرهنگ فارسی عمید

دهله

گون، گیاهی خاردار با ساقه های ستبر و شاخه های بلند و انبوه و گل های سرخ، بنفش، سفید یا زرد کم رنگ که از آن کتیرا می گیرند
پل، سازه ای بر روی رودخانه یا دره یا خیابان و امثال آن برای عبور از روی آنها، خدک، بل، پول، قنطره، جسر

گَوَن، گیاهی خاردار با ساقه های ستبر و شاخه های بلند و انبوه و گل های سرخ، بنفش، سفید یا زرد کم رنگ که از آن کتیرا می گیرند
پُل، سازه ای بر روی رودخانه یا دره یا خیابان و امثال آن برای عبور از روی آنها، خَدَک، بَل، پول، قَنطَرَه، جَسر

فرهنگ فارسی عمید