معنی گهرسنج - جستجوی لغت در جدول جو

گهرسنج

لغت نامه دهخدا

آنکه کار را بسنجد و اطراف و جوانب آن را در نظر بگیرد، کارآگاه، کارآزموده، برای مثال ز دشواری راه و گنجی چنان / سخن راند با کارسنجی چنان (نظامی۵ - ۸۹۸)

فرهنگ فارسی عمید

گرسنه

انسان یا حیوان که معده اش خالی و محتاج غذا باشد، کنایه از حریص، آزمند

فرهنگ فارسی عمید

گارسن

پیشخدمت رستوران، هتل یا مهمان خانه

فرهنگ فارسی عمید

بارسنج

کسی که بار را وزن می کند، ترازودار، قپان دار، هرچه با آن باری را وزن کنند، ترازو، قپان

فرهنگ فارسی عمید

نورسنج

آلتی برای اندازه گیری درجۀ شدت نور، فوتومتر

فرهنگ فارسی عمید

دورسنج

دستگاه اندازه گیری مسافتی که میان بیننده و نقطۀ دور است، اسبابی که برای اندازه گیری فاصلۀ اشیای دور به کار می رود، مثل دورسنج نقشه برداری، تله متر

فرهنگ فارسی عمید

گوهرسنج

آنکه گوهر را بسنجد، جواهرسنج

فرهنگ فارسی عمید

آذرسنج

دستگاهی برای سنجش درجۀ انبساط فلزات و حرارت آتش که بر اساس تغییر رنگ مادۀ دستگاه یا تغییر جریان برق کار می کند، حرارت سنج، پیرومتر

فرهنگ فارسی عمید

نورسنج

(سَ)

اسبابی که برای مقایسۀ شدت نور منبعهای نورانی به کار میرود. (فرهنگ اصطلاحات علمی ص 575). ابزار و آلتی که بدان شدت و ضعف نور را سنجند، یک پیل نور برقی که آمپرسنج مناسبی را به کار اندازد. در عکاسی برای تعیین مقدار نور به کار می رود، با استفاده از آن می توانیم گشادگی دهانۀ دوربین را متناسب با زمان تعیین کنیم. (فرهنگ اصطلاحات علمی ص 575)

لغت نامه دهخدا

گهرپسند

(حُجْ جَ نِ)

مخفف گوهرپسند. رجوع به همین کلمه شود

لغت نامه دهخدا

گاه سنج

(سَ)

وقت سنج. آلت اندازه گیری زمان

لغت نامه دهخدا

سحرسنج

(نَ حَ)

:
باشد از اندیشه دلم سحرسنج
پای فرورفته قلم را به گنج.
امیرخسرو (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

آذرسنج

(ذَ سَ)

پیرومتر. (فرهنگستان)

لغت نامه دهخدا

صبرسنج

(اَ دُهْ شِ کَ)

مخفف صبرسنجنده. آنچه بردباری دیگری را آزماید. کسی که صبر دیگری را بسنجد:
امتحان صبرسنج کیست اسیر
تا سیه کرده ای دو ابرو را.
جلال اسیر

لغت نامه دهخدا

گوهرسنج

که گوهر سنجد. که گوهر به ترازو برسنجد:
گفت چندین نورد گوهر و گنج
برنسنجیده هیچ گوهرسنج.
نظامی

لغت نامه دهخدا

بارسنج

(هََ دَ / دِ)

وزّان. قپاندار. (دمزن). رجوع به شعوری ج 1 ورق 153 برگ ب شود.

لغت نامه دهخدا

گهر سنج

آنکه گوهر را سنجد جواهرسنج: گفت چندین نورد گوهر و گنج بر نسنجیده هیچ گوهرسنج

فرهنگ لغت هوشیار

گهرین

منسوب به گوهر: دارای گوهر: چشمه صلب پدر چون شد بکاریز رحم زان مبارک چشمه زاد این گوهرین دریای من. (خاقانی)، مزین بجواهر مرصع به در: و اگر بخواهی اسب بازین و ساز گوهرین و مرواریدین و زرین و یاقوتین بیرون آید

فرهنگ لغت هوشیار

گرسنه

آنکه احساس احتیاج بخوردن غذا کند جایع: بس گرسنه خفت و کس ندانست که کیست بس جان بلب آمد که برو کس نگریست. (گلستان)، جمع گرسنگان

فرهنگ لغت هوشیار