جدول جو
جدول جو

معنی گهرآمای - جستجوی لغت در جدول جو

گهرآمای(یَ / یِ نِ)
مخفف گوهرآمای. رجوع به ذیل همین کلمه شود
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از گوهرآما
تصویر گوهرآما
آنکه جواهر به رشته بکشد
فرهنگ فارسی عمید
(چَ / چِ لِ نِهْ)
از گوهر + آمای، نعت فاعلی از آماییدن به معنی پر کردن و آراستن باشد. آراسته به گوهر. پرکننده به گوهر، آنکه مروارید و جوهر را به رشته میکشد، آنکه نیکو حکم میکند. (ناظم الاطباء) ، هستی بخش. (بهار عجم) (آنندراج). هستی دهنده. موجد. خالق. آفریدگار:
تویی گوهرآمای چار آخشیج
مسلسل کن گوهران در مزیج.
نظامی (از بهار عجم).
گوهرآمای گنج خانه راز
گنج گوهر چنین گشاید باز.
نظامی
لغت نامه دهخدا
(یَ / یِ نِ)
مخفف گوهرآرای. رجوع به ذیل همین کلمه شود
لغت نامه دهخدا
(گُ هََ یَ / یِ)
عنصر. آخشیج:
جهان را گهرمایه کردی چهار
وز ایشان تن جانور صدهزار.
اسدی
لغت نامه دهخدا
(حُ)
مخفف گوهرگشای. رجوع به همین کلمه شود
لغت نامه دهخدا
(نَ / نِ کَ / کِ)
نمایندۀ گوهر. نشان دهنده گوهر. جواهرنما. نشان دهنده در و جواهر:
ماهی اش دندان فکن گشت و صدف گوهرنمای
گاو او عنبرفزای و ساحلش سنبل گیا.
خاقانی
لغت نامه دهخدا
(چَ / چِ لِ نِ)
آرایندۀ گوهر. گوهرآمای. خاصیت بخش. دارای اثر:
کواکب را به قدرت کارفرمای
طبایع را به صنعت گوهرآرای.
نظامی
لغت نامه دهخدا
(حَ)
مخفف گوهرشمار. رجوع به همین کلمه شود
لغت نامه دهخدا
(خُ دَ / دِ)
مخفف گوهرآمود. رجوع به ذیل همین کلمه شود
لغت نامه دهخدا
(دُ)
مهرآزما. مهرورز. عاشق. که دوستی وعشق و مهر را به امتحان و آزمایش گیرد:
مگر این دو مهرآزمای نژند
گسستند از دل به دیدار بند.
فردوسی.
به تنهائی سخنهائی سرایان
که گویند آن سخن مهرآزمایان.
(ویس و رامین).
مهرآزمای مهرۀ بازوش جان و عقل
حلقه به گوش حلقۀ گیسوش انس و جان.
خاقانی.
سنجر به سعی دولت او بود دولتی
باد از سیاستش شده مهرآزمای خاک.
خاقانی
لغت نامه دهخدا
(حَ)
مخفف گوهرزای. آنکه گوهر زاید. گهرزاینده:
ور گهر تاج نابسوده شد از بحر
بحر گهرزای تاجدار بماناد.
خاقانی.
رجوع به گوهرزای شود
لغت نامه دهخدا
تصویری از گوهرآرای
تصویر گوهرآرای
خاصیت بخش، دارای اثر
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از گهر مایه
تصویر گهر مایه
عنصر، آخشیج
فرهنگ لغت هوشیار