از گوهر + آمای، نعت فاعلی از آماییدن به معنی پر کردن و آراستن باشد. آراسته به گوهر. پرکننده به گوهر، آنکه مروارید و جوهر را به رشته میکشد، آنکه نیکو حکم میکند. (ناظم الاطباء) ، هستی بخش. (بهار عجم) (آنندراج). هستی دهنده. موجد. خالق. آفریدگار: تویی گوهرآمای چار آخشیج مسلسل کن گوهران در مزیج. نظامی (از بهار عجم). گوهرآمای گنج خانه راز گنج گوهر چنین گشاید باز. نظامی
