مهرآزما. مهرورز. عاشق. که دوستی وعشق و مهر را به امتحان و آزمایش گیرد: مگر این دو مهرآزمای نژند گسستند از دل به دیدار بند. فردوسی. به تنهائی سخنهائی سرایان که گویند آن سخن مهرآزمایان. (ویس و رامین). مهرآزمای مهرۀ بازوش جان و عقل حلقه به گوش حلقۀ گیسوش انس و جان. خاقانی. سنجر به سعی دولت او بود دولتی باد از سیاستش شده مهرآزمای خاک. خاقانی
تجربه کننده. مجرب. تجربه کار. ممارس. کارآزمود. کارآزموده: چو گیو و چو رهام کارآزمای چو گرگین و خرّاد فرخنده رای. فردوسی. همی خواهداین پیر کارآزمای که ترکان بجنگ اندر آرند پای. فردوسی. همی گفت کای باب کارآزمای چرائی بدین خیره بودن بپای. فردوسی. ندیدند کارآزمایان صواب که شاه افکند کشتی آنجا بر آب. نظامی. چنان کرد گنجور کارآزمای که فرمود شاهنشه خوب رای. نظامی. شنید این سخن مرد کارآزمای کهن سال و پروردۀ پخته رای. سعدی (بوستان). پسر پیش بین بود و کارآزمای پدررا ثنا گفت کای نیکرای. سعدی (بوستان). و رجوع به کارآزمایی شود
