معنی گده در لغت نامه دهخدا

دندانۀکلید. (برهان) (آنندراج). زبانۀ کلید:، گشت ایمن ساحت ملکش ز دزدان آنچنانک، خانه ها ایمن شدند از زحمت درها گده.، شمس فخری (از شعوری ج 2 ص 304).،، نوکر پست دهاتی، مثل گده فراش. (فرهنگ نظام)

معنی گده در فرهنگ لغت هوشیار

زبانه کلید، دندانه کلید

معنی گده در فرهنگ فارسی معین

دندانه کلید، زبانه کلید

معنی گده - جستجوی لغت در جدول جو

گده

لغت نامه دهخدا

گده

فرهنگ لغت هوشیار

گده

فرهنگ فارسی معین

گده

فرهنگ گویش مازندرانی

غده

تومور مثلاً غدۀ سرطانی،
در علم زیست شناسی بافتی در بدن که ماده ای ترشح می کند مثلاً غدۀ لوزالمعده، غدۀ تیروئید،
تکه گوشت سخت یا پیه به اندازۀ فندق یا بزرگ تر که میان گوشت پیدا می شود، دژپیه
غدۀ فوق کلیوی: در علم زیست شناسی هر یک از دو غدۀ کوچک بر روی کلیه ها که بخش مرکزی آن ها هورمونی به نام آدرنالین به درون خون ترشح می کند
غدۀ وذی: در علم زیست شناسی پروستات

فرهنگ فارسی عمید

عده

جماعت، شمار، شماره، روزهای حیض، در فقه و حقوق مدتی که زن پس از فوت شوهر یا گرفتن طلاق نمی تواند مجدداً ازدواج کند

فرهنگ فارسی عمید

رده

ارتداد، از دین برگشتگی

فرهنگ فارسی عمید

رده

رج، رجه، صف، رسته، قطار، برای مثال رده برکشیده سپاهش دو میل / به دست چپش هفتصد زنده پیل (فردوسی - ۱/۱۶)، در علم زیست شناسی از واحدهای رده بندی جانوران و گیاهان که پس از شاخه و قبل از راسته قرار دارد، مقام، کلاسه

فرهنگ فارسی عمید

گله

شکوه، شکایت، اظهار دلتنگی
گله کردن: شکوه کردن، شکایت کردن

فرهنگ فارسی عمید

چده

چیده، برگزیده، جداکرده شده

فرهنگ فارسی عمید

گچه

کسی که نتواند فصیح سخن بگوید

فرهنگ فارسی عمید

دده

دد، جانور درنده مانند شیر، پلنگ و گرگ برای مثال که گویی که پرورد خواهد تو را / کدامین دده خورد خواهد تو را (نظامی۵ - ۷۷۸)

فرهنگ فارسی عمید

گنده

بدبو، هر چیزی که بوی بد بدهد، گندیده

فرهنگ فارسی عمید

شده

گشته، گردیده، انجام یافته، رفته، گذشته

فرهنگ فارسی عمید

کده

زبان کوچک، عضو گوشتی کوچکی به شکل زبان که در بیخ حلق آویزان است، ملاز، ملازه، لهات، کنج
چوبی که پشت در می انداختند تا باز نشود، کلون، برای مثال باز کردم در او شدم به کده / در کلیدان نبود سخت «کده» (طیان - شاعران بی دیوان - ۳۱۹)

زَبانِ کوچَک، عضو گوشتی کوچکی به شکل زبان که در بیخ حلق آویزان است، مَلاز، مَلازِه، لَهات، کَنج
چوبی که پشت در می انداختند تا باز نشود، کلون، برای مِثال باز کردم در او شدم به کده / در کلیدان نبود سخت «کده» (طیان - شاعران بی دیوان - ۳۱۹)

فرهنگ فارسی عمید

گرده

کلیه، هر یک از دو عضو درونی بدن به شکل لوبیا که در پشت شکم و پایین دنده ها قرار دارد و مواد زائد خون را به صورت ادرار دفع می کند، قلوه، گرده

فرهنگ فارسی عمید

آگده

(گَ دَ / دِ)

آکده. آکنده. (برهان). و شاید مصحف آکنده باشد

لغت نامه دهخدا

بگده

(بِ دَ)

کارد پهن و بزرگ و ساطور. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

سده

پیشتگاه، درگاه

فرهنگ لغت هوشیار

صده

نادرست نویسی سده سده (قرن)، جشن سده ماه، یک صد سال قرن، یادبودی که به مناسبت صدمین سال تولد یا وفات شخصی یا خدوث و تاسیس امری گیرند، واحدی مرکب از صد تن سرباز یا چریک سده، جمع (غلط) صدجات

فرهنگ لغت هوشیار

شده

بازوات (تشدید) مونث شد نیرومند تهمتن استوار تندی ستهم زور سزد تنویی سردرگمی پارسی است رشته رشته ای که دانه های گرانبها رابدان کشیده باشند، گونه ای جامه زربفت، آموده (طره علاقه) چند رشته نخ بهم پیچیده که به یک اندازه آن هارا بریده باشند، ریشه و طره، رشته ای که دانه های گرانبها (یا قوت و مروارید) را بدان کشیده به گردن یا جامه آویزند، نوعی جامه زر دوزی شده. گشته گردیده، از حالی بحالی در آمده، انجام یافته، منقضی گشته، رفته گذشته

فرهنگ لغت هوشیار

خده

گونه رخساره، گودال دراز رخسار دیم

فرهنگ لغت هوشیار

حده

تکی

فرهنگ لغت هوشیار

جده

مادر پدر، مادر مادر یافتن، درک کردن ساحل دریای مکه

فرهنگ لغت هوشیار

زده

آسیب وارد آمده کوفته، ضربان یافته، مغلوب، ربوده، دزدی شده، سکه زده مضروب، هم زده، آراسته مزین، بریده (شاخه های زیادی درخت) پیراسته، فرسوده کهنه، دلزده بی رغبت متنفر، از حدیده عبور داده زر زده، زدگی پارگی:) این پارچه زده دارد، (ساکن (حرف) :) ورازرود با اول مفتوح بثانی زده و الف مفتوح بزای منقوطه زده... (جهانگیری)

فرهنگ لغت هوشیار