معنی گده گده (گَ دَ / دِ) دندانۀکلید. (برهان) (آنندراج). زبانۀ کلید: گشت ایمن ساحت ملکش ز دزدان آنچنانک خانه ها ایمن شدند از زحمت درها گده. شمس فخری (از شعوری ج 2 ص 304). ، نوکر پست دهاتی، مثل گده فراش. (فرهنگ نظام) لغت نامه دهخدا
