معنی کیکه در لغت نامه دهخدا

خایۀ مرغ، و اصل آن کَیْکیّه است. ج، کیاکی. کُیَیْکه و کُیَیْکیه مصغر آن. (ازمنتهی الارب) (آنندراج). تخم مرغ خانگی. کَیْکیّه. (ناظم الاطباء). تخم مرغ، و اصل آن کَیْکیه و ج، کیاکی وتصغیر آن کییکه و کییکیه است. (از اقرب الموارد)

معنی کیکه در فرهنگ لغت هوشیار

تخم مرغ مرغانه کیل: انگلیسی (ستون فقرات کشتی) شاه تیر کشتی، کشتی زغالکش، باژ بندر

معنی کیکه - جستجوی لغت در جدول جو

کیکه(کَ کَ)

لغت نامه دهخدا

کیکه

فرهنگ لغت هوشیار

کیله

پیمانه، جیره، سهم

فرهنگ فارسی عمید

کیسه

پارچه ای که اطراف آن را دوخته و چیزی در آن بریزند، جیب
کیسۀ صفرا: در علم زیست شناسی کیسۀ گلابی شکل که در زیر کبد قرار دارد و صفرا در آن ذخیره می شود

فرهنگ فارسی عمید

پیکه

نوعی پارچۀ نخی ضخیم نقشه دار با راه راه برجسته

فرهنگ فارسی عمید

کبیکه

گیاهی شبیه گشنیز با برگ های پهن مایل به سفید، گل های زرد و ساقۀ بلند که معمولاً در کنار آب های جاری می روید

فرهنگ فارسی عمید

کینه

دشمنی، عداوت، بغض، انتقام، جنگ
کینه به دل گرفتن: احساس دشمنی پیدا کردن
کینه خواستن: انتقام گرفتن
کینه جستن: انتقام گرفتن، کینه خواستن
کینه توختن: انتقام گرفتن، کینه خواستن
کینه داشتن: دشمنی داشتن
کینه ساختن: جنگیدن
کینۀ شتری: کنایه از کینۀ شدید و ماندگار
کینه کشیدن: انتقام گرفتن، جنگیدن
کینه ورزیدن: دشمنی ورزیدن، انتقام جستن

فرهنگ فارسی عمید

ایکه

(اَ کَ)

درختان باهم پیچیده یا بیشۀ درختان کنار و پیلو. (منتهی الارب) (آنندراج). بیشه. (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ص 23). مرغزار. ج، ایکات. (مهذب الاسماء).

لغت نامه دهخدا

عیکه

(عَ کَ)

درختان بهم پیچیده، و انبوه از هر درخت. و کنارستان. (منتهی الارب) (آنندراج). یکی آن عیک. (از اقرب الموارد). رجوع به عیک شود

لغت نامه دهخدا

لکیکه

(لَ کَ)

تأنیث لکیک. ناقۀ سخت گوشت. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

رکیکه

(رَ کَ)

رکیکه. تأنیث رکیک. (یادداشت مؤلف) ، باران ریزه یا آن فوق دث ّ است. (منتهی الارب). باران ریزه و اندک. (از اقرب الموارد). باران ریزه. (ناظم الاطباء) ، ارض رکیکه، زمین باران ریزه رسیده. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

رکیکه. تأنیث رکیک. (یادداشت مؤلف) ، باران ریزه یا آن فوق دَث ّ است. (منتهی الارب). باران ریزه و اندک. (از اقرب الموارد). باران ریزه. (ناظم الاطباء) ، ارض رکیکه، زمین باران ریزه رسیده. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

شکیکه

(شَ کَ)

گروهی از مردم. (منتهی الارب) (آنندراج). گروه. (مهذب الاسماء) ، راه. ج، شکائک، شکک. (منتهی الارب) (آنندراج) ، گلو. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) ، خنور که فواکه در آن نهند. (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

بیکه

(بَ کَ / کِ)

مؤسسۀ بغازها، مستعمرۀ انگلیسی در شبه جزیره و بغاز مالاکا، دارای 000، 200، 1 تن سکنه. پایتخت آن سنگاپور و شهر مهم آن جورج تاون است، گشنی کردن خواستن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). ایغری کردن خواستن

لغت نامه دهخدا

شیکه

(تَ)

شاکه. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). به خارستان درافتادن. (آنندراج). رجوع به شاکه شود

لغت نامه دهخدا

کاکه

(کِ / کَ)

نام عشیره ای است از کرد که در کرکوک سکونت دارند. (از تاریخ کرد و پیوستگی نژادی او ص 124)

لغت نامه دهخدا

کیوه

کاهو خس

معنی کیکه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما