معنی کولیگری در لغت نامه دهخدا

غرشمالی. ارقگی. (فرهنگ فارسی معین). سروصدا کردن. داد و بیداد راه انداختن. پررویی کردن و فحش دادن و فضاحت کردن زنان در موقع نزاع. (فرهنگ لغات عامیانۀ جمالزاده).، - کولیگری راه انداختن، در تداول عامه، داد و فریاد بیهود کردن. غرشمالی کردن. (فرهنگ فارسی معین).، - کولیگری کردن، داد و فریاد کردن زن یا دختر. داد و فریاد کردن زن برای پیش بردن مقصودی. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). کولی بازی درآوردن.،، فسق وفجور. (آنندراج از سفرنامۀ شاه ایران)

معنی کولیگری در فرهنگ لغت هوشیار

غرشمالی ارقگی: هان پدر سوخته بیحیا با کولیگری و نانجیب بازی هنوز هیچ نشده میخواهی بسیم آخر بزنی ک یا کولیگری راه انداختن، داد و فریاد بیهوده کردن غرشمالی کردن

معنی کولیگری - جستجوی لغت در جدول جو

کولیگری

لغت نامه دهخدا

کولیگری

فرهنگ لغت هوشیار

کولیار

(پسرانه)

نام روستایی

فرهنگ نامهای ایرانی

صوفیگری

صوفی بودن، تصوف

فرهنگ فارسی عمید

لیگری

(گُ)

سن آلفونس دو. مرد مذهبی ناپلی، مولد ماریانلا (1696-1787 میلادی). ذکران او دوم اوت است

لغت نامه دهخدا

کاریگری

(گَ)

صنعت و کارگری. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

کولیار

دهی از دهستان مشکین باختری که در بخش مرکزی شهرستان خیاو واقع است و 264 تن سکنه دارد، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

کولیره

قلییره. شهری به اسپانیا. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). شهری است به اسپانی در ولایت ’بلنسیه’ و بر کنار رود ’ژوکار’ واقع است و 14000 تن سکنه دارد و محل صدور پرتقال و آذوقه است. (از لاروس)

لغت نامه دهخدا

والیگری

(گَ)

ولایت. (آنندراج). حکومت. (ناظم الاطباء) (آنندراج) ، اختیار

لغت نامه دهخدا

لولاگری

(لَ / لُو گَ)

عمل لولاگر

لغت نامه دهخدا

صوفیگری

(گَ)

صوفیی. تصوف. صوفی بودن:
کند حق صوفیگری را ادا
به یک چشم بیند بشاه و گدا.
ملاطغرا (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

کولی گیری

(کَ / کُو)

کولیگری. (فرهنگ لغات عامیانۀ جمالزاده). رجوع به مدخل قبل شود

لغت نامه دهخدا

کالیاری

یا کالاریس، بندر مرکزایالت ساردنی در ایتالیا که 138000 تن سکنه دارد

لغت نامه دهخدا

خوالیگری

(خوا / خا گَ)

دیگ پزی. طباخی. آشپزی. طباخت. باورچی گری. آشپزی. خوراک پزی. خوردی پزی. (یادداشت بخط مؤلف) :
یکی گفت ما را بخوالیگری
بباید بر شاه رفت آوری.
فردوسی.
برفتند و خوالیگری ساختند
خورشها باندازه پرداختند.
فردوسی.
بدو گفت امروز از ایدر مرو
که خوالیگری یافتستیم نو.
فردوسی.
به خوالیگریشان همی داشتند.
اسدی (گرشاسبنامه چ یغمائی ص 267).
میکند خورشید و مه را کاسه پر تا می رود
در فضای مطبخ جودت ره خوالیگری.
واله هروی (از آنندراج)

دیگ پزی. طباخی. آشپزی. طِباخَت. باورچی گری. آشپزی. خوراک پزی. خوردی پزی. (یادداشت بخط مؤلف) :
یکی گفت ما را بخوالیگری
بباید بر شاه رفت آوری.
فردوسی.
برفتند و خوالیگری ساختند
خورشها باندازه پرداختند.
فردوسی.
بدو گفت امروز از ایدر مرو
که خوالیگری یافتستیم نو.
فردوسی.
به خوالیگریشان همی داشتند.
اسدی (گرشاسبنامه چ یغمائی ص 267).
میکند خورشید و مه را کاسه پر تا می رود
در فضای مطبخ جودت ره خوالیگری.
واله هروی (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

خالیگری

(گَ)

ضبط دیگر ’خوالیگری’ بمعنی ’آشپزی’ است:
یکی گفت ما رابه نیک اختری
بباید بر شه بخالیگری.
فردوسی.
ببازار خالیگری ساختن
شتالنگ با کعبتین باختن.
اسدی (گرشاسب نامه).
رجوع به خوالیگری شود

لغت نامه دهخدا

لولیگری

(گَ)

عمل کردن چون لولی. تباهکاری زن.
- امثال:
لولی گری تخم نیست که بکارند.
هرکه لولیگری کرد لولی است

لغت نامه دهخدا