- کهنبار (کُ هَمْ / کَ هَمْ)
خانه. (صحاح الفرس، ازیادداشت به خط مرحوم دهخدا). به معنی خانه است که به عربی بیت خوانند. (برهان). خانه و منزل و بیت. (ناظم الاطباء) ، و بارگاه را نیز گویند. (برهان) ، زردشت گفته است که روزگار کهن بارها کرده است و به هر باری گونه ای آفریده است چون آسمان و زمین و گیاه و جانوران و جهان را با مردم به سالی آفرید. و هرکی از این کهن بارها پنج روز است و نامشان هم کهن بار است به اضافۀ اول و دویم، همچو کهن بار اول، کهن بار دویم و کهن بار سیم، و فارسیان به هر کهن باری جشنی سازند و عید کنند... (برهان). گاه انبار است و به کاف فارسی است، در برهان در این مقام آورده: خطاست در کاف عجمی به شرح به معنی وقت و گاه است نه انبار کاه که در کاف عربی نوشته شود چنانکه در کاوه سهو کرده اند. (آنندراج) (انجمن آرا). صحیح ’گهنبار’ است. مخفف ’گاهنبار’. (حاشیۀ برهان چ معین). و رجوع به گاه بارها و گهنبار و التفهیم متن و حاشیۀ ص 260 و خرده اوستا تألیف پورداود ص 215 به بعد شود
