معنی کندلان در فرهنگ فارسی عمید

نوعی خیمه، خیمۀ بزرگ، خیمه ای که جلو درگاه پادشاهان برپا می کردند

معنی کندلان در لغت نامه دهخدا

نوعی از خیمه را گویند و بعضی این لغت را ترکی می دانند. (برهان). خیمه ای بزرگ که در پیش درگاه ملوک بر پای دارند و این لغت را برخی ترکی می دانند. (آنندراج) (انجمن آرا). خیمه ای کلان و بزرگ که در پیش دروازۀ پادشاه استاده کنند و این لفظ ترکی است. (غیاث). خیمه ای بزرگ که پیش ملوک ایستاده کنند و بعضی گویند ترکی است. (فرهنگ رشیدی). نوعی از خیمه و چادر. (ناظم الاطباء) :، باد فراش آسمانش تا زند، بارگاه و کندلان کوس و علم.، شرف الدین شفروه.، عصمت نهفته رخ به سراپرده ات مقیم، دولت گشاد رخت بقا زیر کندلان.، حافظ (دیوان چ قزوینی ص قیح).، این یکی کندلان زد آن خیمه، فکر هرکس به قدر همت اوست.، نظام قاری (دیوان ص 51).، منشور خرگه و تتق و چتر و سایبان، بر کندلان چرخ مدور نوشته اند.، نظام قاری (دیوان ص 24).، ناگاه ز کندلان به در جست عمود، بر پای از آن میانه برخاست که من.، نظام قاری (دیوان ص 124)

معنی کندلان در لغت نامه دهخدا

دهی از دهستان براآن است که در بخش حومه شهرستان اصفهان واقع است و 121 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10). از قرای اصفهانست. (از معجم البلدان) (از لباب الانساب)

معنی کندلان در فرهنگ لغت هوشیار

خیمه بزرگ که در پیش در گاه ملوک بر پای دارند: عصمت نهفته رخ بسرا پرده ات مقیم دولت گشاده رخت بقا زیر کندلان. (حافظ)

معنی کندلان - جستجوی لغت در جدول جو

کندلان

فرهنگ فارسی عمید

کندلان

لغت نامه دهخدا

کندلان

لغت نامه دهخدا

کندلان

فرهنگ لغت هوشیار

اردلان

(پسرانه)

مرکب از ارد (درستی و راستی و پارسائی) + لان (مزید موخر)، نام طایفه ای از ایلات کرد ایران

فرهنگ نامهای ایرانی

اندیان

(پسرانه)

در بعضی از نسخه های شاهنامه نام یکی از سرداران فریدون پادشاه پیشدادی

فرهنگ نامهای ایرانی

اندمان

(پسرانه)

از شخصیتهای شاهنامه، نام پسر طوس سردار ایرانی و از سپاهیان کیخسرو پادشاه کیانی

فرهنگ نامهای ایرانی

دنبلان

خایۀ گوسفند که آن را روی آتش کباب می کنند یا در روغن تف می دهند و می خورند، نوعی قارچ یا سماروغ که در جاهای مرطوب می روید و آن را نیز در روغن تف می دهند و می خورند

فرهنگ فارسی عمید

هندلان

(هَِ دِ)

دهی است از بخش ترک شهرستان میانه. دارای 373 تن سکنه، آب آن از چشمه و محصول عمده اش غله است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

کندوان

(کَ دُ)

گردنه ای است بین کرج و چالوس. تونلی به طول چهار کیلومتر در این گردنه احداث شده است که یکی از آثار عمرانی رضاشاه است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

کندلانی

(کُ دُ)

منسوب به کندلان است که از قرای اصفهان می باشد. (الانساب سمعانی). منسوب به کندلان است که از قرای اصفهان می باشد و از آنجاست ابوطالب احمد بن محمد بن احمد بن محمد بن یوسف بن دینار قرشی کندلانی الاصبهانی. (از لباب الانساب)

لغت نامه دهخدا

اندلان

(اَ دِ)

دهی است از بخش حومه شهرستان اصفهان با 134 تن سکنه. آب آن از زاینده رود و چاه. محصول آن ذرت و هندوانه است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10)

لغت نامه دهخدا

کهدلان

(کَ)

دهی از دهستان ابرغان است که در بخش مرکزی شهرستان سراب واقع است و 439 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

کوندلان

(کَ وَ دَ / دِ)

دهی از دهستان میرده که در بخش مرکزی شهرستان سقز واقع است و 400 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)