معنی کلبک در لغت نامه دهخدا

تالاری باشد که بر روی خرمن سازند تا باران ضایع نکند. (برهان) (از ناظم الاطباء). بمعنی کلپک به بای فارسی است. (آنندراج)... بمعنی خانه کوچکی که بر کنار کشتها سازند از جهت محافظت خرمن از باد و باران. و ظاهراً مخفف کلبه است پس به بای تازی باشداما محاوره همان اول است. (آنندراج)، خرمن بان را نیز گویند. رجوع به کلپک شود، خانه کوچکی را نیز گویند که دشتبانان و فالیزبانان در فالیز و خرمن سازندو به این معنی باکاف فارسی هم به نظر آمده است (برهان) (از ناظم الاطباء)، صاحب مؤید الفضلا می گوید چیزی است که بدان خرمن اندازند. (برهان)

معنی کلبک - جستجوی لغت در جدول جو

کلبک

لغت نامه دهخدا

کلبک

فرهنگ لغت هوشیار

کابک

لانۀ پرندگان، جای زندگی و نشیمنگاه و محل تخمگذاری پرندگان، آشیان، آشانه، پدواز، کابوک، پیواز، بتواز، تکند، وکر، وکنت، آشیانه، پتواز

فرهنگ فارسی عمید

کلیک

جغد، پرنده ای وحشی و حرام گوشت با چهرۀ پهن و چشم های درشت، پاهای بزرگ و منقار خمیده که در برخی از انواع آن در دو طرف سرش دو دسته پر شبیه شاخ قرار دارد، بیشتر در ویرانه ها و غارها به سر می برد و شب ها از لانۀ خود خارج می شود و موش های صحرایی و پرندگان کوچک را شکار می کند به شومی و نحوست معروف است، بایقوش، آکو، پژ، پشک، اشوزشت، بوف، بوم، چوگک، شباویز، پش، کول، بیغوش، هامه، مرغ شب آویز، پسک، کوکن، کنگر، مرغ حق، چغو، کوچ، مرغ شباویز، مرغ بهمن، کلک، کوف

جُغد، پرنده ای وحشی و حرام گوشت با چهرۀ پهن و چشم های درشت، پاهای بزرگ و منقار خمیده که در برخی از انواع آن در دو طرف سرش دو دسته پَر شبیه شاخ قرار دارد، بیشتر در ویرانه ها و غارها به سر می برد و شب ها از لانۀ خود خارج می شود و موش های صحرایی و پرندگان کوچک را شکار می کند به شومی و نحوست معروف است، بایقوش، آکو، پُژ، پَشک، اَشوزُشت، بوف، بوم، چوگَک، شَباویز، پُش، کول، بَیغوش، هامِه، مُرغ شَب آویز، پَسَک، کوکَن، کُنگُر، مُرغ حَق، چَغو، کوچ، مُرغ شَباویز، مُرغ بَهمَن، کَلِک، کوف

فرهنگ فارسی عمید

کلوک

پسر کوچک و نوجوان، برای مثال تا یکی خم بشکند ریزه شود سیصد سبو / تا مرد پیری به پیش او مرد سیصد کلوک (عسجدی - ۴۶)

فرهنگ فارسی عمید

کلیک

لوچ، کسی که چشمش پیچیده باشد، کژبین، چپ چشم، چشم گشته، کج چشم، کج بین، گاج، گاژ، کاج، کاچ، کوچ، کلاژ، کلاژه، کلاج، احول، دوبین
انگشت کوچک دست یا پا، انگشتک، کابلج، کالوج، انگشت کهین، خنصر، انگشت خنصر

لوچ، کسی که چشمش پیچیده باشد، کَژبین، چَپ چِشم، چِشم گَشته، کَج چِشم، کَج بین، گاج، گاژ، کاج، کاچ، کوچ، کَلاژ، کَلاژِه، کَلاج، اَحوَل، دُوبین
انگشت کوچک دست یا پا، اَنگُشتَک، کابلِج، کالوج، اَنگُشت کِهین، خِنصِر، اَنگُشت خِنصِر

فرهنگ فارسی عمید

کلبه

خانۀ کوچک، خانه، خانۀ روستایی، دکان

فرهنگ فارسی عمید

جلبک

گروهی از گیاهان بدون ریشه، ساقه، شاخه و برگ که به شکل نوار سبز و دراز در آب، جاهای مرطوب و روی تنۀ بعضی درخت ها پیدا می شود و در بعضی دریاها نیز به شکل نوارهای پهن و دراز دیده می شود که بر روی آب شناور است، در اقیانوس ها بیشتر از همه جا رشد می کند و گاهی سطح وسیعی از دریا را فرامی گیرد، از آن در تهیۀ بعضی مواد شیمیایی و خوراکی استفاده می شود، رنگ آن سبز و گاهی هم به رنگ قهوه ای یا سرخ است، جل وزغ، جامۀ غوک، غوک جامه، جغزواره، چغزواره، چغزپاره، گاوآب، آلگ، الگ، بزغمه، بزغسمه

گروهی از گیاهان بدون ریشه، ساقه، شاخه و برگ که به شکل نوار سبز و دراز در آب، جاهای مرطوب و روی تنۀ بعضی درخت ها پیدا می شود و در بعضی دریاها نیز به شکل نوارهای پهن و دراز دیده می شود که بر روی آب شناور است، در اقیانوس ها بیشتر از همه جا رشد می کند و گاهی سطح وسیعی از دریا را فرامی گیرد، از آن در تهیۀ بعضی مواد شیمیایی و خوراکی استفاده می شود، رنگ آن سبز و گاهی هم به رنگ قهوه ای یا سرخ است، جُل وَزَغ، جامِۀ غوک، غوک جامِه، جَغزوارِه، چَغزوارِه، چَغزپارِه، گاوآب، آلگ، اَلگ، بَزَغمِه، بَزَغسَمِه

فرهنگ فارسی عمید

کلوک

بی شرم، بی ادب

فرهنگ فارسی عمید

کلوک

سفال، پاره آجر

فرهنگ فارسی عمید

کلاک

دشت، صحرا، در علم زمین شناسی بیابانی که در فصل بارندگی سبز شده و در تابستان خشک شود، استپ

فرهنگ فارسی عمید

البک

از خانان قراقروم است از 794 تا 802 هجری قمری ریاست داشت. (معجم الانساب ص 360) (تاریخ طبقات سلاطین اسلام ص 191) ، برهم چفسیدن برگ. (منتهی الارب). برهم نشستن. (برگ ؟). (تاج المصادر بیهقی) (مصادر زوزنی) ، بسیاربرگ شدن درخت. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

چلبک

(چَ بَ)

چلپک و چربک. در ترکی جغتایی نانی است که خمیرتنک ساخته در روغن پزند. (از حاشیۀ برهان قاطع چ معین ذیل لغت چلپک) :
نسیم چلبک و حلوا به مردگان چو رسد
به بوی هر دو برآرند دست و سر ز قبور.
بسحاق.
رجوع به چلپک و چربک شود

لغت نامه دهخدا

کلیک

کج چشم

فرهنگ لغت هوشیار

کلنک

تخم خرفه بقله الحمقاء

فرهنگ لغت هوشیار

کلبه

خانه کوچک تنگ و تاریک را گویند، خانه کوچک و محقر و بی برگ و ویران

فرهنگ لغت هوشیار

جلبک

آلگ

فرهنگ لغت هوشیار

کلبی

سگروش هر یک از وابستگان به دبستان فرزانی سگروشی

فرهنگ لغت هوشیار

چلبک

قسمی نان روغنی تنک

فرهنگ لغت هوشیار

کابک

کابوک} چو کبتر تبسی خانه کرده نهر کابک چو مار سغدی ره یافته بهر کاواک) (سوزنی)

فرهنگ لغت هوشیار

کلاک

دشتی که در آن ابدا زراعت نشده صحرای لم یزرع. چوب دراز سر کجی که چوگان آنرا بهر میوه ای که دست نرسد اندازند و شاخه را بزیر کشند و میوه را بچینند. دشت و صحرایی که مطلقاً در آن زراعت نشده باشد

فرهنگ لغت هوشیار

کلپک

اطاقکی که روی خرمن سازند تا باران خرمن را ضایع نکند، اطاقکی که دشتبانان و فالیزبانان در فالیز و نزدیک خرمن سازند

فرهنگ لغت هوشیار