- کران
- افق، حد
معنی کران - جستجوی لغت در جدول جو
- کران
- کرند، اسبی که رنگ آن میان زرد و بور باشد، کرن، کرنگ، کورنگ
- کران
- طرف، لب، لبه، حاشیه، جانب
- کران ((کَ))
- طرف، کنار، حاشیه
- کران ((کُ))
- اسبی را می گویند که رنگش زرد، حنایی یا قهوه ای روشن باشد، کرند، کرن، کرنگ و کورنگ هم گفته می شود
- کران
- جای پایان یافتن چیزی، کرانه، کنار، کناره، طرف، سو، جهت،
پایان، انتها،برای مثال غم زمانه که هیچش کران نمی بینم / دواش جز می چون ارغوان نمی بینم (حافظ - ۷۱۶)
کران تا کران: از این سو تا آن سو، همه جا
کران جستن: دوری گزیدن از خلق، گوشه گرفتن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
ساحل، کنار، طرف، سو، انتها، پایان، برای مثال خدای را مددی ای دلیل راه حرم / که نیست بادیۀ عشق را کرانه پدید (حافظ - ۴۶۴)
کرانه کردن: به پایان رساندن، کنایه از منحرف شدن
کرانه کردن: به پایان رساندن، کنایه از منحرف شدن
