- کبایس (کَ یِ)
کبائس. جمع واژۀ کبیسه. رجوع به کبیسه شود
معنی کبایس - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(کُ)
لغت نامه دهخدا
بزرگ سر. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (آنندراج) ، نرۀ سطبر بزرگ سر. (منتهی الارب) (آنندراج) ، ضخیم. (دزی ج 2ص 439) ، مرد سر در زیر جامه فروکشیدۀخفته. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج)
وزنی است معادل شش درهم و نیم. (مفاتیح العلوم)
(کَ)
لغت نامه دهخدا
نوعی از خرما، زیوری است میان تهی پر از بوی خوش. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). زیوری است میان کاواک پر از بوی خوش که بر گردن آویزند. (ناظم الاطباء) ، عام کبیس، سال کبیسه دار. (ناظم الاطباء). در حساب منجمان زیادتی باشد که در ماه شباط اعتبار کنند پس شباط به بیست و نه روز رسد. (منتهی الارب) (آنندراج). و رجوع به کبیسه شود
(کَ یِ)
لغت نامه دهخدا
کبائر. جمع واژۀ کبیره، بمعنی گناه بزرگ. (از اقرب الموارد) : و سیاست او چندان بود که گناهی نه از کبایر حوالت به نعمان بن المنذر کردند... فرستاد تا ناگاه او را در میان باد بگرفته و بیاوردند... (فارسنامۀ ابن البلخی چ اروپا).
بر لوح معاصی خط عذری نکشیدیم
پهلوی کبایر حسناتی ننوشتیم.
سعدی.
و رجوع به کبیره شود
بر لوح معاصی خط عذری نکشیدیم
پهلوی کبایر حسناتی ننوشتیم.
سعدی.
و رجوع به کبیره شود
(کَیِ)
لغت نامه دهخدا
کربایش. کرباسه است که وزغه و چلپاسه باشد. (آنندراج). قسمی از چلپاسۀ زهردار. (ناظم الاطباء). رجوع به کرباسه، چلپاسه، کرباسو و مارمولک شود
(یِ)
لغت نامه دهخدا
بائس. مردی که به وی سختی یا بلیتی یا درویشی رسیده باشد. (آنندراج). سختی رسیده. (مهذب الاسماء)
کبیره ها، معاصی
متضاد: حسنات
متضاد: حسنات
بایست