معنی کنایس
- کنایس((کَ یِ))
- جمع کنیسه
واژههای مرتبط با کنایس
کنایس
- کنایس
- کنیسه ها، معابد یهود، کنشت ها، جمعِ واژۀ کنیسه
کنایس
- کنایس
- جمع کنیسه کلیسا ها
کنایس
- کنایس
- کنائس. جَمعِ واژۀ کنیسه. رجوع به کنیسه شود
کنایه
- کنایه
- در بیان، کلمه ای که غیر از معنی حقیقی خود، برای معنی و مدلول دیگری استعمال شود مانندِ کاسه سیاه و سیه کاسه، بخیل، خسیس، سخن مبنی بر طعنه، توهین یا ریشخند، گفتن لفظی یا سخنی که بر غیر معنی اصلی خودش به معنی و مدلول دیگری دلالت کند
کنایه زدن: کنایه گفتن، کلمۀ کنایه آمیز به کسی گفتن
کنایت
- کنایت
- کنایه، در بیان، کلمه ای که غیر از معنی حقیقی خود، برای معنی و مدلول دیگری استعمال شود مانندِ کاسه سیاه و سیه کاسه، بخیل، خسیس، سخن مبنی بر طعنه، توهین یا ریشخند، گفتن لفظی یا سخنی که بر غیر معنی اصلی خودش به معنی و مدلول دیگری دلالت کند
کنائس
- کنائس
- جمع کنیسه، از ریشه آرامی کازه ها (کازه صومعه ترسایان صومعه) کلیساک ها
کنایی
- کنایی
- تفشه ای گواژیک منسوب به کنایه (کنایت) : تعبیرات کنایی. کنندگی، فاعلیت: جان مردمی گوهر یست که او را نیز دو قوتست: یکی قوت مرکنایی را و یکی قوت اندر یافت را
کنایه
- کنایه
- گفتن لفظی که بر غیر معنی اصلی خودش بدیگری دلالت کند
کنایت
- کنایت
- کنایه: تلقین و درس اهل نظر یک اشارتست گفتم کنایتی و مکرر نمیکنم. (حافظ)