معنی کاواک در فرهنگ فارسی عمید

پوچ، میان تهی، بی مغز، مجوف، سوراخ و شکاف میان درخت

معنی کاواک در فرهنگ فارسی معین

پوچ، بی مغز، میان تهی

فرهنگ واژه فارسی سره

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

کاواک: لانه مرغ، زنبیلی که در میان خانه بیآویزند تا کبوتر در آن آشیانه کند، کابوک، کابک، کاوک، کاووک

فرهنگ فارسی معین

کاونده، در حال کاویدن

کاونده، بسر و کول هم ور رونده: (نر و ماده کاروان ابر یکدگر بکشی کر شمه کن و جلوه گر)

آشیانه مرغان

لانه مرغ، زنبیلی که در میان خانه بیآویزند تا کبوتر در آن آشیانه کند، کابوک، کابک، کاوک، کاواک

کاونده، به سر و کول هم ور رونده

(پسرانه)

کاوه

((وَ))

پوچ، میان خالی

لانه مرغ، زنبیلی که در میان خانه بیآویزند تا کبوتر در آن آشیانه کند، کابوک، کابک، کاواک، کاووک