- کاناز (دخترانه)
چوب ریشه خوشه خرما
معنی کاناز - جستجوی لغت در جدول جو
- کاناز
قسمت انتهایی خوشۀ خرما که به شاخه چسبیده است، کنز، کناز، برای مثال من بدان آمدم به خدمت تو / که برآید رطب ز کانازم (رودکی - ۵۲۵)
- کاناز
چوب بن خوشۀ خرما را گویند یعنی جایی که به نخل چسبیده باشد، (برهان) (اوبهی) (آنندراج) (فرهنگ اسدی) (صحاح الفرس) (ناظم الاطباء) (شعوری ج 2 ص 340)، گمان می کنم مراد غلافی است که شکوفۀ خرما از آن بیرون آید، چوب بیخ خوشۀ خرما چسبیده بدرخت، (یادداشت مؤلف)، کناز، کنز، تنلاب، طلع، طلعه:
من بدان آمدم بخدمت تو
تا برآید رطب ز کانازم،
رودکی،
عجب نباشد اگر از نحوست طالع
مخالفان ورا زهر روید از کاناز،
شمس فخری (از فرهنگ جهانگیری)،
، خوشۀ خرما، (ناظم الاطباء)
من بدان آمدم بخدمت تو
تا برآید رطب ز کانازم،
رودکی،
عجب نباشد اگر از نحوست طالع
مخالفان ورا زهر روید از کاناز،
شمس فخری (از فرهنگ جهانگیری)،
، خوشۀ خرما، (ناظم الاطباء)
- کاناز
بن خوشه خرما آنجا که بنخل چسبیده: (من بدان آمدم بخدمت تو که بر آید رطب ز کانازم) (رودکی)
- کاناز
کناز، بن خوشه خرما، آن جا که به نخل چسبیده
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
مجرای مصنوعی عبور آب برای حمل و نقل، ترعه مثلاً کانال پاناما، مجرای عبور آب برای آبیاری، انتقال فاضلاب و مانند آن ها، مجرایی از جنس ورق آهن گالوانیزه برای هدایت هوا مثلاً کانال کولر،
مسیری که برای عبور دادن کابل های برق یا مخابرات، لوله های گاز یا آب در زمین یا در دیوار ایجاد می کنند، شبکۀ تلویزیونی، کنایه از مسیر فکر یا عمل، وسیله
مسیری که برای عبور دادن کابل های برق یا مخابرات، لوله های گاز یا آب در زمین یا در دیوار ایجاد می کنند، شبکۀ تلویزیونی، کنایه از مسیر فکر یا عمل، وسیله
احمق، کودن، کم خرد، ابله، نابخرد، گول، شیشه گردن، لاده، غتفره، تپنکوز، ریش کاو، بدخرد، دبنگ، کهسله، غمر، گردنگل، دنگ، فغاک، تاریک مغز، چل، کاغه، کم عقل، بی عقل، خام ریش، کردنگ، دنگل، سبک رای، انوک، خل، خرطبع برای مثال مر تو را خصم و دشمن دانا / بهتر از دوستان همه کانا (سنائی۱ - ۴۴۸)
بدبخت باشد، (فرهنگ اسدی ص 22)
(زَ)
لغت نامه دهخدا
درودن خرما را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، گنجینه نهادن بهر سرما. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ذخیره نهادن خرما از بهر زمستان. (از اقرب الموارد)
(کَ)
لغت نامه دهخدا
بن خوشۀ خرما باشد و آن را کاناز و کنز نیز گویند. (جهانگیری). بن و بیخ خوشۀ خرما. (برهان) (آنندراج) (انجمن آرا). کنز و کناز به معنی کاناز باشد یعنی بن خوشۀ رطب. (صحاح الفرس)
(کَنْنا)
لغت نامه دهخدا
ابن حصین، مکنی به ابی مرثد الغنوی. صحابی و او حلیف حمزه بن عبدالمطلب است. رجوع به ابومرثد و امتاع الاسماع ج 1 ص 52 و الاعلام زرکلی ج 3 ص 816 شود
(کِ)
لغت نامه دهخدا
پر و آگنده گوشت سخت اندام. یقال: ناقه کناز و جاریه کناز. ج، کنز و کناز (علی لفظ الواحد). (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد)
او نخستین کسی است که در بخارا سکه زد: ... پادشاهی بود نام او ’کانا’ بخارا خدات و او سی سال بخارا را پادشاه بودو در بخارا بازارگانی به کرباس و گندم بود وی را آگاه کردند که در دیارهای دیگر سیم زده اند و او فرمان داد تا در بخارا سکه زدند از سیم ناب و بر آن صورت وی را با تاج نقش کردند، (تاریخ بخارا صص 34 - 36)
شهری است در ناحیۀ داهومی واقع در خلیج گینه بین نیجریه و توگو نزدیک آبومی شهر مقدس قدیمی که مقبرۀ شاهان در آنجا بوده است و امروز بصورت ویرانه است
شهری است در ژاپون و 164000 تن سکنه دارد، صادراتش ظروف چینی است
نامی است که ببومیان کالدنیای جدید از جزایر اقیانوس آرام داده شده است
طایفه ای از طوایف ترکمن ایران، (جغرافیای سیاسی کیهان ص 103)
آبراهه ای است که میان دو دریا یا دو آبگیر ایجاد کنند
مرکّب از: با + ناز، که ناز دارد، نازدار، پرناز:
سمن بوی خوبان باناز و شرم
همه پیش کسری برفتند نرم،
فردوسی،
دلارای و بارای و باناز و شرم
سخن گفتنش خوب و آوای نرم،
فردوسی،
باناز وبی نیاز به بیداری و به خواب
بر تن حریر بودت و در گوش بانگ زیر،
ناصرخسرو
سمن بوی خوبان باناز و شرم
همه پیش کسری برفتند نرم،
فردوسی،
دلارای و بارای و باناز و شرم
سخن گفتنش خوب و آوای نرم،
فردوسی،
باناز وبی نیاز به بیداری و به خواب
بر تن حریر بودت و در گوش بانگ زیر،
ناصرخسرو
شهری است به مکران، (نخبهالدهر دمشقی ص 175)
آگنده گوشت سخت اندام: مرد از ریشه پارسی گنجگر گنج اندوز بن و بیخ خوشه خرما
نادان ابله احمق: (خویشتن کانا ساخته بود چیز هایی کرد که مردمان از آن بخندید (ند)،) (تاریخ سیستان)
ابله، احمق، خل، زودباور، کالوس، کالیو، کودن، مدمغ، نادان، ناقص العقل
متضاد: عاقل
متضاد: عاقل
آبراه، آبراهه، آب گذر، ترعه، شبکه، راه، طریق، مجرا