- کافورسار
آنکه موی سرش سفید باشد، سفید رنگ
معنی کافورسار - جستجوی لغت در جدول جو
- کافورسار
کافوررنگ:
این چه حدیث است کز اینگونه شد
عارض مشکینم کافورسار،
مسعودسعد
این چه حدیث است کز اینگونه شد
عارض مشکینم کافورسار،
مسعودسعد
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
بارندۀ برف، برای مثال برآمد ز کوه ابر کافوربار / مزاج زمین گشت کافورخوار (نظامی۵ - ۷۵۶) ، دارای بوی خوش، پراکنندۀ بوی خوش
(لَ / لِ)
لغت نامه دهخدا
کافور بارنده، کافوربیز، کنایه از هر چیز بغایت سرد، (برهان)، کنایه از هر چیز بسیار خوشبوی باشد، (برهان) :
بخورانگیز شد عود قماری
هوا میکرد خود کافورباری،
نظامی،
، برف بار، چه کافور باریدن کنایه از برف باریدن است، (برهان) :
گهی در بارد گهی عذر خواهد
همان ابر بدخوی کافوربارش،
ناصرخسرو،
برآمد ز کوه ابر کافوربار
مزاج زمین گشت کافورخوار،
نظامی،
ز باریدن ابر کافوربار
سمن رسته از دستهای چنار،
نظامی
بخورانگیز شد عود قماری
هوا میکرد خود کافورباری،
نظامی،
، برف بار، چه کافور باریدن کنایه از برف باریدن است، (برهان) :
گهی در بارد گهی عذر خواهد
همان ابر بدخوی کافوربارش،
ناصرخسرو،
برآمد ز کوه ابر کافوربار
مزاج زمین گشت کافورخوار،
نظامی،
ز باریدن ابر کافوربار
سمن رسته از دستهای چنار،
نظامی
ظرفی که کافور در آن نهند:
سیاهی از حبش کافور می برد
شد اندر نیمه ره کافوردان خرد،
نظامی
سیاهی از حبش کافور می برد
شد اندر نیمه ره کافوردان خرد،
نظامی
(لَ / لِ کَ / کِ)
لغت نامه دهخدا
ناسره. نامرد. (غیاث) (آنندراج). بی حمیت:
چون آن دید کاستاد پرهیزگار
ز کافور او گشت کافورخوار.
نظامی.
، سرد:
برآمد ز کوه ابر کافوربار
مزاج زمین گشت کافورخوار.
نظامی (شرفنامه ص 35)
چون آن دید کاستاد پرهیزگار
ز کافور او گشت کافورخوار.
نظامی.
، سرد:
برآمد ز کوه ابر کافوربار
مزاج زمین گشت کافورخوار.
نظامی (شرفنامه ص 35)
آنکه موی سرش سپید باشد، سفید رنگ سپید: (این چه حدیث است کز این گونه شد عارض مشکینم کافور سار) (مسعود سعد)
کافور بارنده کافور ریزنده، آنچه که بغایت سرد باشد، آنچه که بغایت خوشبو باشد، برف بار: (بر آمد ز کوه ابر کافور بار مزاج زمین گشت کافور خوار) (نظامی)