معنی کاران در لغت نامه دهخدا

در حال کاشتن، در حال کشتن، در ترکیب آید، کارندگان، در ترکیب: کشتکاران، بذرکاران

معنی کاران در لغت نامه دهخدا

گاسپار کلر فرانسوا ماری ریش، (بارون دُ، مهندس فرانسوی متولد در شامله نزدیک لیون در 1755 و متوفی بپاریس در 1839 میلادی وی پس ازفراغت از مدرسه پُن اِشوسه به مناصب عالیه رسید

معنی کاران در لغت نامه دهخدا

یکی از باغهای چهارگانه معروف اصفهان در قدیم، برکنار زاینده رود:، مرا هوای تماشای باغ کاران است، که پیش اهل خرد خوشترین کار آن است، برای جرعۀ آب حیاتش اسکندر، چه سالهاست که سرگشته و پریشان است، بزیر سایۀ طوبی وش صنوبر او، میان صحن چمن خوابگاه رضوان است،، نهاد قصر فلک پیکرش میانۀ آن، نشستگاه مه و آفتاب رخشان است،، حسین بن محمد آوی (ترجمه محاسن اصفهان مافروخی ص 28)،، آب حیوان است گویی پیش بستان ارم، زندرود او که دارد باغ کاران برکران،، سعدالدین سعید هروی در وصف اصفهان (ترجمه محاسن اصفهان ص 30)،، برد گلزار تو ز چرخ کلاه، رفت آب ارم ز آتشگاه، هرکه اکنون بباغ کارانست، گو نگه دار جا که کار آنست،، خجندی (از ترجمه محاسن اصفهان ص 105)،، گرچه صد رود است در چشمم مدام، زنده رود باغ کاران یاد باد،، حافظ (دیوان چ قزوینی ص 71)

معنی کاران در فرهنگ لغت هوشیار

در حال کاشتن، بذر کاران

معنی کاران - جستجوی لغت در جدول جو

کاران

لغت نامه دهخدا

کاران

لغت نامه دهخدا

کاران

لغت نامه دهخدا

کاران

فرهنگ لغت هوشیار

فاران

(پسرانه)

موضع مغازه ها، نام دشتی که بنی اسرائیل در آن جا گردش می کردند (معرب از عبری)

فرهنگ نامهای ایرانی

کارمن

(دخترانه)

قرمز

فرهنگ نامهای ایرانی

داران

(پسرانه)

عربی دنیا و آخرت

فرهنگ نامهای ایرانی

هاران

(پسرانه)

معرب از عبری، کوه نشین، برادر ابراهیم (ع)

فرهنگ نامهای ایرانی

واران

(پسرانه)

باران (نگارش کردی: واران)، نامی که مورخان یونانی به پادشاهان ایرانی که نامشان بهرام بوده داده اند

فرهنگ نامهای ایرانی

باران

(دخترانه و پسرانه)

قطره های آب که بر اثر مایع شدن بخار آب موجود در جو زمین ایجاد می شود و بر زمین می ریزد

فرهنگ نامهای ایرانی

کارران

کارگزار، پیشکار، وکیل

فرهنگ فارسی عمید

اکران

پردۀ سینما، نشان دادن فیلم در سینما

فرهنگ فارسی عمید

کاروان

گروه مسافرانی که با هم سفر می کنند، کنایه از چیزی که اجزای آن به دنبال هم می آید، اتاقک چرخ داری که به پشت اتومبیل وصل می شود و برای حمل کالا، حیوانات و اقامت در سفر مورد استفاده قرار می گیرد
کاروان زدن: کنایه از دزدیدن اموال مسافران کاروان با حمله به آن

فرهنگ فارسی عمید

کاربان

کاروان، گروه مسافرانی که با هم سفر می کنند، چیزی که اجزای آن به دنبال هم می آید، اتاقک چرخ داری که به پشت اتومبیل وصل می شود و برای حمل کالا، حیوانات و اقامت در سفر مورد استفاده قرار می گیرد

فرهنگ فارسی عمید

کاردان

باتجربه، کارآزموده، دارای مدرک فوق دیپلم، خدمتگزار

فرهنگ فارسی عمید

باران

قطره های آب که در نتیجۀ سرد و مایع شدن بخارهای آب موجود در جو زمین حاصل می شود و بر زمین فرو می ریزد
باران بهاری: بارانی که در فصل بهار بیاید
باران مصنوعی: بارانی که با پخش کردن مواد شیمیایی بر فراز ابرها به وسیلۀ هواپیما به وجود آید
باران سرخ: بارانی که لکه های سرخ بر زمین باقی می گذارد و آن به علت وجود ذرات غباری است که از بعضی صحراها به خصوص صحراهای افریقا به طبقات بالای جو رفته و با قطره های باران به زمین فرو می ریزد

فرهنگ فارسی عمید

کارتن

تننده، در علم زیست شناسی عنکبوت، جانوری بندپا با غده هایی در شکم که ماده ای از آن ترشح می شود که از آن تار می تند و در آن زندگی و به وسیلۀ آن شکار می کند
تارتن، تارتنک، کاربافک، کارتنک، شیرمگس، مگس گیر، تنندو، کراتن

تننده، در علم زیست شناسی عَنکَبوت، جانوری بندپا با غده هایی در شکم که ماده ای از آن ترشح می شود که از آن تار می تند و در آن زندگی و به وسیلۀ آن شکار می کند
تارتَن، تارتَنَک، کاربافَک، کارتَنَک، شیرمَگَس، مَگَس گیر، تَنَندو، کَراتَن

فرهنگ فارسی عمید

زاران

زاری کنان، گریه کنان، نالان

فرهنگ فارسی عمید

کارکن

کار کننده، کارگر، کاری، اهل کار و تلاش، ویژگی داروی مسهل

فرهنگ فارسی عمید

کارتن

جعبۀ مقوایی که برای بسته بندی اجناس مختلف به کار می رود، جلد مقوایی، پوشه

فرهنگ فارسی عمید

کارسان

کرسان، ظرف چوبی یا گلی برای قرار دادن نان یا غذای دیگر در آن، صندوق چوبی یا گلی، کارگاه، کارستان، محل کار، برای مثال به نزدیک دریا یکی شارسان / پی افگند و شد شارسان کارسان (فردوسی۴ - ۱۸۸۶)

فرهنگ فارسی عمید

کارانس

(نُ)

در زمان داریوش در کرسی هر ایالت ساخلوی برای حفظ امنیت ایالت مقرر بود. رئیس آن را نمیدانیم به زبان پارسی قدیم چه میگفتند ولی بعض نویسندگان رئیس قشون محلی را کارانس مینامیدند و باید صحیح باشد زیرا ’کار’ در پارسی قدیم بمعنی لشکر و مردم استعمال شده. (ایران باستان، چ 1 ج 2 ص 1467)

لغت نامه دهخدا

کارانی

دهی از دهستان دلاور بخش دشتیاری شهرستان چاه بهار، واقع در 15هزارگزی شمال باختری دشتیاری، کنار راه مالرو و قصر قند به دشتیاری، جلگه، گرمسیر مالاریائی، سکنه 250 تن، آب از باران و چاه، محصول آنجا حبوبات، ذرت، لبنیات، شغل اهالی زراعت، گله داری، راه آنجا مالرو است، ساکنین از طایفۀ سردار زائی هستند، (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا