معنی چتل - جستجوی لغت در جدول جو

چتل

لغت نامه دهخدا

عتل

سرکش، تندخو، آزاردهنده

فرهنگ فارسی عمید

چغل

سخن چین، نمام، خبرکش، ویژگی کسی که هرگاه خبط و خطایی از کسی ببیند به شخص بالاتر گزارش بدهد یا شکایت کند

فرهنگ فارسی عمید

آتل

هر نوع وسیلۀ محکم که برای ثابت نگه داشتن عضو آسیب دیده

فرهنگ فارسی عمید

متل

داستان کوتاه عامیانه و موزون
کنایه از سخنی که از روی شوخی و طعنه به کسی گفته می شود

فرهنگ فارسی عمید

چتر

سایبان کوچک دسته دار که در زیر آفتاب یا هنگام باریدن برف و باران روی سر نگه می دارند
سایبانی که در قدیم بر سر پادشاه یا در کنار تخت پادشاهی نگه می داشتند به علامت سلطنت و شهریاری، چتر پادشاهی
چتر آبگون: کنایه از آسمان
چتر آبنوس: کنایه از شب
چتر روز: چتر زرین، کنایه از آفتاب
چتر زر: چتر زرین، کنایه از آفتاب
چتر زرین: کنایه از آفتاب
چتر سیمابی: چتر سیمین، کنایه از ماهتاب، ماه شب چهارده
چتر سیمین: کنایه از ماهتاب، ماه شب چهارده
چتر شام: چتر عنبرین، کنایه از شب، تاریکی شب
چتر عنبری: چتر عنبرین، کنایه از شب، تاریکی شب
چتر عنبرین: کنایه از شب، تاریکی شب
چتر کحلی: چتر آبگون، کنایه از آسمان، ابر سیاه
چتر مینا: چتر آبگون، کنایه از آسمان
چتر نجات: چتری که با آن از هواپیما، بالگرد و امثال آن فرود می آیند
چتر نور: چتر زرین، کنایه از آفتاب

سایبان کوچک دسته دار که در زیر آفتاب یا هنگام باریدن برف و باران روی سر نگه می دارند
سایبانی که در قدیم بر سر پادشاه یا در کنار تخت پادشاهی نگه می داشتند به علامت سلطنت و شهریاری، چتر پادشاهی
چَتر آبگون: کنایه از آسمان
چَتر آبنوس: کنایه از شب
چَتر روز: چَتر زرین، کنایه از آفتاب
چتر زر: چَتر زرین، کنایه از آفتاب
چَتر زرین: کنایه از آفتاب
چَتر سیمابی: چَتر سیمین، کنایه از ماهتاب، ماه شب چهارده
چَتر سیمین: کنایه از ماهتاب، ماه شب چهارده
چَتر شام: چَتر عنبرین، کنایه از شب، تاریکی شب
چَتر عنبری: چَتر عنبرین، کنایه از شب، تاریکی شب
چَتر عنبرین: کنایه از شب، تاریکی شب
چَتر کحلی: چَتر آبگون، کنایه از آسمان، ابر سیاه
چَتر مینا: چَتر آبگون، کنایه از آسمان
چَتر نجات: چتری که با آن از هواپیما، بالگرد و امثال آن فرود می آیند
چَتر نور: چَتر زرین، کنایه از آفتاب

فرهنگ فارسی عمید

چال

گودالی که عمق آن از یک متر بیشتر نباشد، گود، گودال
اسبی که موهای سرخ و سفید درهم آمیخته داشته باشد، کبک، برای مثال وگر به بلخ زمانی شکار چال کند / بیاکند همه وادیش را به بط و به چال (عماره - ۳۵۹)
چال کردن: گود کردن، دفن کردن چیزی در زیر خاک

فرهنگ فارسی عمید