معنی پیکارکش در فرهنگ فارسی عمید

پیکار کشنده، پایدار و بردبار در پیکار

معنی پیکارکش در لغت نامه دهخدا

پیکارکشنده. جدلی. که پیکار کشد. خصیم. (مهذب الاسماء)

معنی پیکارکش - جستجوی لغت در جدول جو

پیکارکش

فرهنگ فارسی عمید

پیکارکش(اَ قَ)

لغت نامه دهخدا

پیکارکرد

پیکار کردن، جنگ کردن

فرهنگ فارسی عمید

پیکارجو

پیکارجوینده، جنگجو، رزم جو

فرهنگ فارسی عمید

پیکارخر

پیکارخرنده، پیکارخواه، جنگ خواه، برای مثال از ایران سپاهی ست زبسیار مر / همه سرفروشان پیکارخر (اسدی - لغت نامه - پیکارخر)

فرهنگ فارسی عمید

تیمارکش

اندوهگین، رنجور

فرهنگ فارسی عمید

پیکارگر

پیکار کننده، جنگی

فرهنگ فارسی عمید

پیکارد

امیل، ریاضی دان فرانسوی مولد پاریس (1858-1941 میلادی) عضو فرهنگستان علوم و فرهنگستان فرانسه
آبه ژان، عالم ستاره شناس فرانسوی، مولد فلش (1620-1682 میلادی)
لوئی - بنوآ، شاعر فکاهی فرانسه، مولد پاریس (1769-1828 میلادی)

لغت نامه دهخدا

گیلارکش

(نِ غَ)

دهی است از دهستان سمام بخش رودسر شهرستان لاهیجان. واقع در 26هزارگزی جنوب امام. محلی کوهستانی و هوای آن سردسیر و سکنۀ آن 260 تن است. آب آن از چشمه سار تأمین میشود. محصول آن غلات، گردو و لبنیات و شغل اهالی گله داری است. بیشتر سکنۀ آن در زمستان برای تهیۀ علوفه گله های خود به گیلان میروند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

دینارکش

(عَمْ بَ)

دینارکشنده. که دینار حمل کند. حامل دینار:
هر آنکس که شد در جهان شاه وش
سرش گردد از گنج دینارکش.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

سیگارکش

(تَ / تِ)

سیگار کشنده. آنکه سیگار کشد. کسی که سیگار را دود کند. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

تیمارکش

بیمار و مریض و مغموم و اندوهگین. (ناظم الاطباء) :
جان ازتنش تیمارکش چون چشم او بیمار و خوش
دل چون دهانش پسته وش خونین و خندان آمده.
خاقانی.
خر این جایگه لنگ و تیمارکش
از آن به که پیش ملک بارکش.
سعدی (بوستان).
، سرپرست. دلسوز. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) : امیرالمؤمین ما را منشوری فرستاده است که چنین ولایت که بی خداوند و بی تیمارکش ببینیم بگیریم. (تاریخ بیهقی از یادداشت ایضاً)

لغت نامه دهخدا

پیکارجو

(اَ عَف ف)

پیکارجوی:
سپهبد شگفتی بماند اندر او
بدو گفت کای ماه پیکارجو.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

پیکارخر

(اَ قَ)

پیکارجوی. طالب پیکار. آرزومند جنگ. جنگجو. پیکارخواه. جنگ خواه:
از ایران سپاهی است بسیار مر
همه سر فروشان پیکارخر.
اسدی

لغت نامه دهخدا

پیکاردی

نام قدیم ایالتی بشمال فرانسه، مرکز آن آمین، از خطه های شمالی فرانسه است، از طرف شمال بخطۀ آرتواز و خطۀ بولونی، و از سوی مشرق بخطۀ شامپانی و از جانب جنوب بخطۀ جزیرۀفرانس و از جهت مغرب بخطۀ نورماندی و دریای مانش محدود و محاط است، مرکزش شهر آمین و منقسم به پیکاردی علیا و سفلی بود ولی طبق تقسیمات تازه تمام ایالت سوم و مقداری از ایالتهای ان و اواز و پادکاله هم به این خطه منضم گشته است، جلگه های بسیار دارد، محصولات عمده اش عبارت است از حبوبات گوناگون و نباتات مخصوص روغن کشی، میوه جات و انواع سبزی آنجا فراوان است

نام قدیم ایالتی بشمال فرانسه، مرکز آن آمین، از خطه های شمالی فرانسه است، از طرف شمال بخطۀ آرتواز و خطۀ بولونی، و از سوی مشرق بخطۀ شامپانی و از جانب جنوب بخطۀ جزیرۀفرانس و از جهت مغرب بخطۀ نورماندی و دریای مانش محدود و محاط است، مرکزش شهر آمین و منقسم به پیکاردی علیا و سفلی بود ولی طبق تقسیمات تازه تمام ایالت سوم و مقداری از ایالتهای اِن و اواز و پادکاله هم به این خطه منضم گشته است، جلگه های بسیار دارد، محصولات عمده اش عبارت است از حبوبات گوناگون و نباتات مخصوص روغن کشی، میوه جات و انواع سبزی آنجا فراوان است

لغت نامه دهخدا

پیکارگر

(پَ / پِ گَ)

پیکارکننده. پیکارجوی. (آنندراج). مبارز. جنگی:
چنین پاسخ آورد پیکارگر
که ای پهلوانان با نام و فر.
فردوسی.
که پیکارگرشان سپهبد شده ست
به رزم اندرون دستشان بد شده ست.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

پیکارگه

(پَ / پِ گَهْ)

پیکارگاه. میدان جنگ. حربگاه. جنگ جای. رزمگه:
از برای آنکه در پیکارگه روی هوا
پرستاره آسمانی کردی از دود و شرار.
مسعودسعد.
دوزخی شد عرصۀ پیکارگاه
کو در آن پیکارگه خنجر کشید.
مسعودسعد

لغت نامه دهخدا

پیکان کش

(اَ مَ)

که پیکان کشد. که پیکان از زخم برآرد. که آهن نوک تیر یا نیزۀ نشسته بر اندام به در کند. جراحی که برای علاج قصد برآوردن پیکان از بدن مجروح میکند. (آنندراج) :
ز بس خستۀ تیر پیکان نشان
شده آبله دست پیکان کشان.
نظامی

لغت نامه دهخدا

پیکارکشی

(پَ / پِ کَ / کِ)

عمل پیکارکش. جدل

لغت نامه دهخدا