معنی پیرمزد - جستجوی لغت در جدول جو

پیرمزد(مُ)

لغت نامه دهخدا

پیروزه

(پسرانه)

در اوستا لقب هوشنگ پسر سیامک پادشاه داستانی ایران، عنوان هر یک از پادشاهان سلسله داستانی

فرهنگ نامهای ایرانی

هورمزد

(پسرانه)

هرمز

فرهنگ نامهای ایرانی

پیرداد

(پسرانه)

داده پیر یا بچه ای که در پیری داده شده

فرهنگ نامهای ایرانی

اورمزد

(پسرانه)

هرمز، از نامهای خداوند در آیین زرتشت، نام روز اول از هر ماه شمسی در ایران قدیم، نام ستاره مشتری، نام یکی از پادشاهان ساسانی

فرهنگ نامهای ایرانی

هیرمند

(پسرانه)

آتش پرست، نام رودی بزرگ در سیستان، لقب گشتاسپ پادشاه کیانی

فرهنگ نامهای ایرانی

پیرهند

پیراهن، جامۀ نازک و کوتاه که مردان زیر لباس بر تن می کنند، جامۀ نازک و بلند زنانه

فرهنگ فارسی عمید

پیرمرد

مرد پیر، مرد سال خورده و کهن سال

فرهنگ فارسی عمید

پیش مزد

مزدی که پیشکی به کارگر داده شود، مساعده، بیعانه

فرهنگ فارسی عمید

پیرامید

جسم مخروطی با وجوه جانبی مثلث به یک راس مشترک

فرهنگ فارسی عمید

پیروزی

کامیابی، چیرگی، فتح وغلبه، چیره شدن بر دشمن

فرهنگ فارسی عمید

شیرمرد

دلیر، دلاور، شجاع، بی باک

فرهنگ فارسی عمید

پیر زر

پیر کهن سال، پیر فرتوت

فرهنگ فارسی عمید

پیرمرد

(مَ)

شیخ. سالخورده. کهنسال. بپیری رسیده. مقابل پیرزن:
یکی پیرمرد است بر سان شیر
نگردد ز جنگ و ز پیکار سیر.
فردوسی.
چنان شد که دینار بر سر بطشت
اگر پیرمردی ببردی بدشت
نکردی بدینار او کس نگاه
ز نیک اختر روز وز داد شاه.
فردوسی.
زن و کودک و پیرمردان براه
برفتند گریان بنزدیک شاه.
فردوسی.
عاشقی را، چه جوان چه پیرمرد
عشق بر هر دل که زد تأثیر کرد.
عطار.
ز بنگاه حاتم یکی پیرمرد
طلب ده درم سنگ فانیذ کرد.
سعدی.
جوانی فرارفت کای پیرمرد
چه در کنج حسرت نشینی بدرد.
سعدی.
یکی پیرمرد اندر آن ده مقیم
ز پیران مردم شناس قدیم.
سعدی.
پیرمردی لطیف در بغداد
دختر خود بکفشدوزی داد.
سعدی.
ز نخوت برو التفاتی نکرد
جوان سربرآورد کای پیرمرد.
سعدی.
جوانی ز ناسازگاری جفت
بر پیرمردی بنالید و گفت.
سعدی.
پیرمردی ز نزع می نالید
پیرزن صندلش همی مالید.
(گلستان).
پیرمردی جهان دیده در آن کاروان بود. (گلستان)

لغت نامه دهخدا

پیرمرد

(مَ)

دهی از دهستان بهمی سردسیر بخش کهگیلویۀشهرستان بهبهان واقع در 8هزارگزی جنوب باختری قلعه اعلا مرکز دهستان. کوهستانی، سردسیر. دارای 100 تن سکنه. آب آن از چاه، محصول آنجا غلات و پشم و لبنیات. شغل اهالی زراعت و حشم داری. صنایع دستی قالی و قالیچه و جاجیم و پارچه بافی و راه آن مالرو است. ساکنین ازطایفۀ بهمی هستند. (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

پورمند

صاحب پسر، صاحب فرزند

معنی پیرمزد - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما