- پیرغنی (غَ)
ده کوچکی است از دهستان پهلوی دژ بخش بانۀ شهرستان سقز. واقع در 11هزارگزی جنوب خاوری بانه. دارای 30 تن سکنه. (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)
معنی پیرغنی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
پیراهن، جامۀ نازک و کوتاه که مردان زیر لباس بر تن می کنند، جامۀ نازک و بلند زنانه
مربوط به بیرون مثلاً واکنش های بیرونی، خارجی، ظاهری، مقابل اندرونی، قسمتی در خانه که به اندرونی وصل می شد و مخصوص پذیرایی مهمانان مرد بود
مربوط به ایران، از مردم ایران، تهیه شده در ایران، مجموعه ای از زبان های هند و ایرانی، شامل زبان های اوستایی، فارسی باستان، فارسی میانه، سغدی، پهلوی، تاجیکی، پشتو، بلوچی، کردی و فارسی
مربوط به پیران، آنچه درخور پیران است، به روشی که از پیران انتظار می رود، برای مثال جهان بر جوانان جنگ آزمای / رها کن فروکش تو پیرانه پای (نظامی۵ - ۸۲۵) ، پیر
(غَ)
لغت نامه دهخدا
شیخ محمد عثمان بن محمد بن ابی بکر بن عبدالله میرغنی (1208-1268 هجری قمری) ازشهر مکه بود و مذهب حنفی داشت. در ده سلامۀ طایف به دنیا آمد و در مکه به تحصیل علوم فقه و حدیث و تفسیر آن پرداخت و بعد به طریقت صوفیه روی آورد و محضر شیخ سیداحمد بن ادریس و عده ای از مشایخ طریقۀ نقشبندیه و قادریه و شاذلیه و جنیدیه و میرغنیه (که جد او سیدعبدالله میرغنی آن را بنیان نهاده بود) را درک کرد ودر سرزمین حجاز به سیر و سفر پرداخت و سپس به صعید مصر آمد و در منفلوط و اسیوط مدتی اقامت گزید. آنگاه به سودان رفت و در آنجا مقدمش را گرامی داشتند و به طریقۀ او گرویدند و شهرتش همه جا پیچید و سرانجام در طایف درگذشت. جنازه او را به مکه حمل کردند در معلاه به خاک سپردند. آرامگاه وی زیارتگاه علاقه مندان است. از آثار اوست: 1- انوارالمتراکمه - چاپ سنگی مصر 1300. 2- تاج التفاسیر لکلام الملک الکبیر. 3- السرالربانی (اسرارالربانی). 4- فتح الرسول و مفتاح باب الدخول لمن ارادالیه الحصول. 5- مجموع الاورادالکبیر. 6- مجموعه ای شامل دیوان او مسما به ’مجمع الغرائب المفرقات من لطائف الخرافات الذاهبات’. 7- النفحات المدنیه فی المدائح المصطفویه. 8- النور البراق فی مدح بنی المصداق. (از معجم المطبوعات چ مصر ج 2 ص 1828 و 1829)
خرابی بایربودن: بسلطانی نشان مهرش اگر آباد خواهی دل که بی والی چوب اشد ملک رود آرد به ویرانی
هر چیز که مزه قند و شکر و نبات دهد مقابل تلخی و ترشی، خوردنیهایی که با شکر و روغن و آرد یا مواد دیگر باقسام مختلف سازند حلوا
منسوب به پیکان، نوعی از لعل بر شکل و هیات پیکان: درون پرده گل غنچه بین که میسازد ز بهر دیده خصم تو لعل پیکانی. (حافظ قزوینی)، نوعی فیروزه، نوعی نوشا در بر شکل و هیات پیکان: گر سرمه کشد روزی بر چشم حسود او هر ذره آن گردد نوشا در پیکانی. (سیف اسفرنگی)، نوعی لاله، قسمی انگور
منسوب به ایران. هر چیز که وابسته به ایران باشد، اهل ایران از مردم ایران تابع ایران
حیرت سرگشتگی گیجی: هر که را در دل شک و پیچانی است در جهان او فلسفی پنهانی است. (مثنوی)
