- پرگو
کسی که بسیار حرف بزند، بسیار گوی، پرچانه
معنی پرگو - جستجوی لغت در جدول جو
- پرگو (اَ خَ)
بسیارگوی. پرگوی. فراخ سخن. پرچانه (در تداول عوام). مکثار. پرحرف (در تداول عوام). قوّال. آنکه بسیار سخن گوید. بسیارسخن. درازنفس. پرسخن. روده دراز (در تداول عوام). پرروده. شاجب (در تداول عوام). ورّاج
- پرگو
پرچانه، پرحرف، حراف، روده دراز، مکثار، وراج
متضاد: ساکت، کم حرف، کم سخن
متضاد: ساکت، کم حرف، کم سخن
- پرگو
بيرجو
- پرگو
Chatterer
- پرگو
bavard
- پرگو
charlatán
- پرگو
болтун
- پرگو
Schwätzer
- پرگو
балака
- پرگو
gadula
- پرگو
喋喋不休的人
- پرگو
tagarela
- پرگو
chiacchierone
- پرگو
بکواس کرنے والا
- پرگو
বকবককারী
- پرگو
msemaji
- پرگو
geveze
- پرگو
おしゃべりな人
- پرگو
פטפטן
- پرگو
बकबक करने वाला
- پرگو
orang yang banyak bicara
- پرگو
คนพูดมาก
- پرگو
kletskous
- پرگو
수다쟁이
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اَ خا)
لغت نامه دهخدا
پرگو. بسیارگوی. پرسخن. پرگو. ثرّ. ثره. فراخ سخن. مکثار. بسیارسخن. آنکه بسیار سخن گوید. قوّال. قوله. (منتهی الارب). درازنفس. ابن اقوال. بس گوی. مسهب. و در تداول عوام، پرحرف. پرروده. روده دراز. پرچانه. و ورّاج. مقابل کم گوی:
ای ساخته بر دامن ادبار تنزل
غمّاز چو ببغائی و پرگوی چو بلبل.
منجیک.
مسحنفر، مرد پرگوی. قراقره، زن پرگوی. (منتهی الارب). و رجوع به پرگو شود
ای ساخته بر دامن ادبار تنزل
غمّاز چو ببغائی و پرگوی چو بلبل.
منجیک.
مسحنفر، مرد پرگوی. قراقره، زن پرگوی. (منتهی الارب). و رجوع به پرگو شود
