معنی پروانچی در لغت نامه دهخدا

خزانه دار:، شاه دشمن گداز دوست نواز، آن جهانگیر کو جهاندار است، بش یوزآلتون بمن نمود انعام، لطف سلطان به بنده بسیار است، سیصد از جمله غایب است و کنون، در براتم دو صد پدیدار است، یا مگر من غلط شنیدستم، یا که پروانچی غلطکار است، یا مگر در عبارت ترکی، بش یوز آلتون دویست دینار است.، برندق بخارائی (از ابدع البدایع)

معنی پروانچی در فرهنگ لغت هوشیار

پارسی ترکی گنجور (خرزانه دار) خزانه دار

معنی پروانچی - جستجوی لغت در جدول جو

پروانچی

لغت نامه دهخدا

پروانچی

فرهنگ لغت هوشیار

پروانه

(دخترانه)

حشره ای زیبا که خود را به شعله می زند، حشره ای با بدن کشیده و باریک و بالهای پهن پوشیده از پولکهای رنگارنگ

فرهنگ نامهای ایرانی

پرچانگی

پرگویی، بسیار گویی

فرهنگ فارسی عمید

پروانه

حشره ای با بال های نازک رنگین که روی گل ها و گیاهان می نشیند و شیرۀ آن ها را می مکد، شاه پرک، پروانۀ روز،
آلتی پره دار که دور خود بچرخد مثلاً پروانۀ هواپیما، در موسیقی گوشه ای در دستگاه های ماهور، همایون و راست پنجگاه
اجازۀ رسمی که از طرف دولت برای انجام کاری معیّن صادر شود، اجازه نامه، لیسانس، حکم، فرمان، اذن، اجازه، مجوّز، لهی، پروانچه، جواز برای مثال روزی سرت ببوسم و در پایت اوفتم / پروانه را چه حاجت «پروانهٴ» دخول (سعدی۲ - ۴۷۹)
پروانک، فرانک، جانوری درنده شبیه شغال، سیاه گوش، چاوش، برای مثال پروانه وار بر پی شیران نهند پی / گر باید از کفلگه گوران کبابشان (خاقانی - ۳۳۰)
حشرۀ بال دار کوچکی که شب ها گرد چراغ یا شمع می گردد و گاه در شعلۀ شمع می سوزد، پروانۀ شب، برای مثال دیدی که خون ناحق پروانه شمع را / چندان امان نداد که شب را سحر کند (حکیم شفائی)
پروانۀ اتومبیل: ابزاری پره دار در خودرو که جلو موتور و پشت رادیاتور قرار دارد و به وسیلۀ تسمه می چرخد و آب داخل رادیاتور را سرد می کند

حشره ای با بال های نازک رنگین که روی گل ها و گیاهان می نشیند و شیرۀ آن ها را می مکد، شاه پرک، پروانۀ روز،
آلتی پره دار که دور خود بچرخد مثلاً پروانۀ هواپیما، در موسیقی گوشه ای در دستگاه های ماهور، همایون و راست پنجگاه
اجازۀ رسمی که از طرف دولت برای انجام کاری معیّن صادر شود، اِجازه نامه، لیسانس، حُکم، فَرمان، اِذن، اِجازه، مُجَوِّز، لِهی، پَروانَچه، جَواز برای مِثال روزی سرت ببوسم و در پایت اوفتم / پروانه را چه حاجت «پروانهٴ» دخول (سعدی۲ - ۴۷۹)
پروانک، فرانک، جانوری درنده شبیه شغال، سیاه گوش، چاوش، برای مِثال پروانه وار بر پی شیران نهند پی / گر باید از کَفَلگه گوران کبابشان (خاقانی - ۳۳۰)
حشرۀ بال دار کوچکی که شب ها گرد چراغ یا شمع می گردد و گاه در شعلۀ شمع می سوزد، پروانۀ شب، برای مِثال دیدی که خون ناحق پروانه شمع را / چندان امان نداد که شب را سحر کند (حکیم شفائی)
پروانۀ اتومبیل: ابزاری پره دار در خودرو که جلو موتور و پشت رادیاتور قرار دارد و به وسیلۀ تسمه می چرخد و آب داخل رادیاتور را سرد می کند

فرهنگ فارسی عمید

پروانچه

گواهی نامه، پروانه، اجازۀ رسمی که از طرف دولت برای انجام کاری معیّن صادر شود، اجازه نامه، لیسانس، حکم، فرمان، اذن، اجازه، مجوّز، لهی، جواز

فرهنگ فارسی عمید

شروانی

از مردم شروان مثلاً خاقانی شروانی

فرهنگ فارسی عمید

پروانش

گیاهی از تیرۀ زیتونیان، با ساقۀ خزنده و گل های سفید یا آبی پنج گلبرگی، گل تلفنی

فرهنگ فارسی عمید

پروانی

در کشتی، فنی از کشتی که کشتی گیر گرد حریف بچرخد و ناگهان پای وی را بگیرد و او را از جا بکند

فرهنگ فارسی عمید

پرجوانی

(پُجَ)

حالت آنکه در ریعان شبابست. فهدر، نوجوان پرگوشت و پرجوانی. مقلوب فرهد. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

کاروانچی

(کارْ / رِ دَ)

ده کوچکی است از دهستان براآن بخش حومه شهرستان اصفهان، واقع در 18هزارگزی جنوب خاور اصفهان و 13هزارگزی شوسۀ اصفهان به یزد. جلگه و معتدل و دارای 35 تن سکنه است. آب از زاینده رود میگیرد و محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت است. راه فرعی دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10)

لغت نامه دهخدا

دیوانچی

(دی)

اطاق مخصوص وزیر. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

پرتوانی

(پُ تَ)

حالت و چگونگی پرتوان

لغت نامه دهخدا

فروانچه

(فَرْ چَ / چِ)

فروانه. پروانه. (آنندراج). رجوع به پروانه شود

لغت نامه دهخدا

پرچانگی

(پُ نَ / نِ)

پرگوئی. حالت و چگونگی پرچانه.
- پرچانگی کردن، بسیار گفتن. زنخ زدن

لغت نامه دهخدا

پروانی

(پَرْ)

نام فنی از کشتی و آن گرد حریف گشته پایش ناگهان برداشتن و از جا ربودن است. (از بهار عجم و چهارشربت به نقل غیاث اللغات)

لغت نامه دهخدا

پروانچه

(پَرْ نَ چَ / چِ)

پروانه. قاصد. برید

لغت نامه دهخدا

پردانی

حالت و چگونگی پردان

فرهنگ لغت هوشیار

پرواری

جانوری که در جای مناسب نگاهدارند و علوفه خوب دهند تا فربه شود فربه کرده فربه پروری مسمن اکوله علوفه علیفه: (اسب لاغر میان بکار آید روز میدان نه گاو پرواری) (گلستان)

فرهنگ لغت هوشیار

شروانی

منسوب به شروان از مردم شروان: خاقانی شروانی

فرهنگ لغت هوشیار

پروانش

گیاهی از تیره شاهدانه هندی که جزو تیره های نزدیک به زیتونیان است. ساقه اش خزنده و گلهایش چهار گلبرگی و برگهایش کامل و متقابل است. رنگ گلش غالبا آبی و گاهی سفید است. در حدود 12 گونه از این گیاه شناخته شده که بیشتر زمینی هستند گل تلفونی

فرهنگ لغت هوشیار

پروانک

پروانه

فرهنگ لغت هوشیار

پروانه

حشره ایکه دارای بالهای نازک رنگین که روی گلها می نشیند

فرهنگ لغت هوشیار

زروانی

منسوب به زروان پیرو آیین زروان

فرهنگ لغت هوشیار

روانگی

جریان، سیلان، تقطیر

فرهنگ لغت هوشیار

پرتوانی

حالت و چگونگی پرتوان

فرهنگ لغت هوشیار

پرچانگی

حالت و چگونگی پرچانه پرگویی

فرهنگ لغت هوشیار

پروانی

فنی است از کشتی و آن عبارتست از گشتن گرد حریف و پایش را ناگهان برداشتن و از جا ربودن

فرهنگ لغت هوشیار

پروانچه

پروانه جواز، فرمان پادشاهان: حکم: (و اگر چنانچه دست تطاول در آستین خویشتن داری نکشد و برسم خارجی و طیارات دیوانی بی پروانچه و مهر آل طمغاء ما متصدی رعایا و عجزه آن طرف گردد) (مکاتبات رشیدی)، (اصط. هندوستان) فرمانی که احتیاج بمهر شاه نداشت، برات حواله، گواهی نامه دبستان و دبیرستان

فرهنگ لغت هوشیار