- پاکباز (اَ فَ)
مقامری که هرچه دارد بازد، آنکه هرچه دارد بازد:
ور همی چون عشق خواهی عقل خود را پاکباز
نصفئی پرکن بدان پیر دوالک باز ده،
سنائی،
، آنکه در بازی دغل نکند، مراقب حریف:
نقش فلک چو می نگری پاکباز شو
زیرا که مهره دزد حریفی است بس دغا،
سراج الدین قمری،
، زاهد، مجرد، تارک دنیا:
تمنی کند عارف پاکباز
به دریوزه از خویشتن ترک آز،
سعدی،
، عاشقی که بنظر پاک به معشوق نگرد، عاشق پاک نظر، که عشق او مشوب به شهوت نیست:
گروهی نشینند با خوش پسر
که ما پاکبازیم و صاحب نظر،
سعدی (بوستان)،
جوانی پاکباز و پاک رو بود
که با پاکیزه روئی در گرو بود،
سعدی (گلستان)،
این سخن پایان ندارد هین بتاز
سوی آن دو یار پاک و پاکباز،
مولوی،
از یمن عشق و دولت رندان پاکباز
پیوسته صدر مصطبه ها بود مسکنم،
حافظ
ور همی چون عشق خواهی عقل خود را پاکباز
نصفئی پرکن بدان پیر دوالک باز ده،
سنائی،
، آنکه در بازی دغل نکند، مراقب حریف:
نقش فلک چو می نگری پاکباز شو
زیرا که مهره دزد حریفی است بس دغا،
سراج الدین قمری،
، زاهد، مجرد، تارک دنیا:
تمنی کند عارف پاکباز
به دریوزه از خویشتن ترک آز،
سعدی،
، عاشقی که بنظر پاک به معشوق نگرد، عاشق پاک نظر، که عشق او مشوب به شهوت نیست:
گروهی نشینند با خوش پسر
که ما پاکبازیم و صاحب نظر،
سعدی (بوستان)،
جوانی پاکباز و پاک رو بود
که با پاکیزه روئی در گرو بود،
سعدی (گلستان)،
این سخن پایان ندارد هین بتاز
سوی آن دو یار پاک و پاکباز،
مولوی،
از یمن عشق و دولت رندان پاکباز
پیوسته صدر مصطبه ها بود مسکنم،
حافظ
